Τρίτη 14 Αυγούστου 2007

Άτιτλον

Καλά, εν εβαρέθηκε να προσπαθεί τούτος; Αμάν ξερή κκελλέ... Όι τίποτε άλλο αλλά εν έχω τζαι όρεξη για άλλες εμπνευσμένες Παλμοηδείς αναλύσεις.

Τουλάχιστον γίνουνται τζαι κάποια καλά, έστω καθυστερημένα τζαι έστω [εντελώς τυχαία] σε περίοδο προκριματικών εκλογών. Είπε ο κύριος Rove καθώς επακκεττάρισκε:
There's always something that can keep you here, and as much as I'd like to be here, I've got to do this for the sake of my family.
Που τα σήμερα οι Simpsons δεν είναι η πλέον λαοφιλής οικογένεια της Αμερικής. Που τα σήμερα εν οι Roves.

Τέλος, έμαθα σήμμερα ότι τζαι τον Μεσαίωνα εχτίζαν όπου εβρίσκαν. Η απουσία κάθε έννοιας πολεοδομίας δηλαδή είνα πανανθρώπινο χαρακτηριστικό.

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007

Nτου γιού λάικ κκόμεντι;

Ε, τελικά το πείραμα μου με τις χαρές του πεζοδρομίου δεν πήγε τόσο καλά όσο θα ήθελα. Άρχισα να δουλεύκώ στην προώθηση εισιτηρίων για τζείνο το κόμεντι κλαμπ πριν που καμιά εφτομάδα, τζαι από οτι θα εκαταλάβατε έν μου εφκήκε ακριβώς φυσική η δουλειά. Να φανταστείτε όποτε πάω να γράψω τη λέξη εισιτήριο αναγκάζουμαι να κοιτάξω στο λεξικό.

Η δουλειά ήταν σχετικά απλή. Φκαίννεις στο πεζοδρόμιο, τραβάς την προσοχή του κόσμου που ρέσσει τζαι προσπαθείς να τους πείσεις να σου δώκουν ένα εικοσάρι. Με το οποίο εικοσάρι, άλλως Andrew Jackson, μπορεί να πάει στο comedy club είτε με παρέα άλλα τέσσερα άτομα, είτε με παρέα ένα άτομο θκιό φορές, όποτε να 'ναι, που τα τωρά ως τον Νιόβρη.

Μπορείς λοιπόν να τραβήσεις την προσοχή με το κλασσικό "do you like comedy?" ή ακόμα τζαι να δοκιμάσεις άλλες εξωτικές είδους προσεγγίσεις τις οποίες έχουν εφαρμόσει τα Ελληνικά καμάκια σε κορασίδες ανά το παγκόσμιο. Φυσικά το "ντου γιου λάικ μαντμαζέλ δε Γκρις" δεν πιάννει στο εξωτερικό εκτός τζαι αν αναφέρεις τα περήφανα γονίδια σου σε στρατηγικό σημείο της συζήτησης.

Τι εμάθα:
1. Αν θέλετε να πουλήσετε κάτι, ή να τραβήξετε την προσοχή σε δρόμο της Νέας Υόρκης μεν μπείτε στον κόπο να μιλήσετε σε οποιαδήποτε κοπελλούα φέρνει σε μοντέλο. Η κοπέλλα άκουει τόσα τζαι τόσα κάθε μέρα που πλέον είναι στον αυτόματο πιλότο τζαι αγνοεί τους πάντες βάσει προγραμματισμένων προεπιλογών λειτουργίας.
2. Άμα δείτε κόσμο με κουστούμι, γραβάτα ή ταγιεράκι επαγγελματικό να περπατούν ζωηρά, εν θα δείτε αποτέλεσμα αν τους προσεγγίσετε γιατί απλά παν δουλειά ή μόλις εφύαν που το απροσδιορίστου είδους βαρετό γραφείο τους για να τσιμπήσουν ένα Στάρμπακς τζαι μια caesar salad. Εννοείται πως θα τους προσεγγίσετε, αν μη τι άλλο για να τους αποδιοργανώσετε.
3. Οι οικογένειες τουριστών δεν είναι συνήθως καλός στόχος γιατί έχουν μαζί τους έναν λόχο ανήλικα τα οποία δεν θέλουν να πάρουν εις πιθανόν ακατάλληλο θέαμα. Καλύτερα να βρείτε κάποιο ζευγαράκι, μια παρέα από φοιτητές, ντόπιους ή τουρίστες, τέτοια.
4. Και τέλος, δεν υπάρχει τρόπος να ξέρετε τι γλώσσα θα μιλούν τα θύματα σας. Αν μιλούν αγγλικά κάτι μπορεί να κάμετε. Το πιο πιθανόν είναι να ακούσετε από Ισπανικά [πρώτο στις κυκλοφορίες] εώς Γαλλικά τζαι κανένα Τούρτζικο. Πάντως στο Times Square τις μια- δύο εφτομάδες που εστήθηκα, Κυπραίο δεν ήβρα, ούτε από Ελλάδα.

Εβδομάδα; Εβδομάδα. Η δουλειά τούτη καλά μου παιδιά δεν πληρώνει με την ώρα. Πληρώνει με προμήθεια. Βλέποντας οτι δεν μου έβγαινε το δαιμόνιο των πωλήσεων [ούτε αερόθερμο σε εσκιμώο] βρέθηκα στο δίλημμα. Να επιμείνω ηρωικά μέχρι να μάθω να πουλώ; Ή να κατατροπώσω την περηφάνια μου στο ξύλο και να ψάξω για αλλού;

Αν το 'βρετε.

Και τώρα, ένα μουσικό διάλειμμα.

Τρίτη 7 Αυγούστου 2007

Εις άγραν εργασίας

Συνεχίζοντας τις μεταφοιτητικές ανησυχίες του, ο ήρωας μας βρίσκεται στην τραγική θέση του υπόλοιπου μπουλουκκιού των επίδοξων δημοσιογράφων/γραφιάδων της Νέας Υόρκης. Κάπου ανάμεσα στην απόλυτη πενία τζαι την ουτοπία του Νεογιορκέζου αρπαχτοφρίλανσερ συγγραφέα που τον παρακαλούν να γράφει δεξιά τζαι αριστερά.

Στη μέση βρίσκεται φυσικά το ιδανικό, η μόνιμη δουλειά σε ένα περιοδικό, εφημερίδα ή δεν ξέρω τζαι εγώ τι, με οτι κάτσει στα αχαρτογράφητα όρη του να γράφεις για newsletters φαρμακευτικών εταιριών ή στον πολλά υποσχόμενο τομέα του να είσαι προσωπικός βοηθός μεγαλομανών αυθεντιών. Μέχρι όμως είτε να δώκει πάνω στην ιδανική μέση κατάσταση είτε να χτίσει γύρω σου την ουτοπία του πολυζήτητου φρίλανσερ, ο νεκατομένος ήρωας μας θα πρέπει να πιάσει του βούρου ότι δουλειά βρει μπροστά του μπας τζαι φκάλει το χαμ αυτού το επιούσιο. Κάτι σαν τον στερεοτυπικό "σερβιτόρο την μέρα, ηθοποιό το βράδυ". Και πώς πείθεις εαυτόν οτι δεν θα καταλήξεις ο σερβιτόρος που στα διαλείμματα τζαι στα πάρκα μετά τη δουλειά προσπαθεί να γράψει το πλέον γαμάτο μυθιστόρημα του 21ου αιώνα, ή τουλάχιστον ένα απομνημόνευμα που εν τζαι της μόδας;

Πολύ απλά δεν πείθεις εαυτόν. Απλά δουλεύκεις, οργανώνεσαι τζαι κουντάς τον εαυτό σου [ελπίζω όι στα όρια] να φκάλει δουλειά. Τζαι φυσικά αναγνωρίζεις πως τζαι οι γέριμες δουλειές εν δουλειές τζαι αρκέφκεις να χαμηλώνεις τα στάνταρντς. [Όταν κατεβούν αρκετά τα στάνταρτς τζαι ενδώσω στο αγαπημένο επάγγέλμα της Παπαρίζου θα σας ενημερώσω για τις τιμές].

Έτσι πλέον η πρώτη μου δουλειά σαν Νεογιορκέζος είναι να πουλώ εισιτήρια για ένα stand up comedy club στους δρόμους. Συγκεκριμένα, αν έρτετε προς Νέα Υόρκη στο άμεσο μέλλον τζαι κατεβείτε στο Times Square ίσως με βρείτε να σας ρωτώ αν σας αρέσκει το στάντ απ κόμεντι και αν θέλετε να πιάσετε δυο, τρία, τέσσερα εισιτήρια στην τιμή του ενός.


Άρχισα να καταλαβαίνω γιατί οι δημοσιογράφοι καταλήγουν αλκοολικοί.