Δευτέρα 28 Μαΐου 2007

Τζείνη η σελίδα πώς πάει;*

Πριν από κάτι μήνες [δηλαδή με τον δικό μου ρυθμό πέντε πποστς πριν] ασχολήθηκα με του ΡΙΚ το ανάγνωσμα. Δεν ήταν τζαι καμιά απίστευτη δουλειά από μπλογκικής απόψεως και τώρα που το διαβάζω ξανάθυμάμαι πως άμα φιλοδοξείς να γράφει οτιδήποτε για λεφτά τζαι δεν θέλεις να βελτιωθείς μέσω ειλικρινούς αυτοκριτικής τζαι προτιμάς να αποφεύγεις τις αδυναμίες σου έννεν καλή ιδέα να... Εεε, στο θέμα μας.

Επέστρεψα στο θέμα του αγαπημένου μου σάιτ [που εστήθηκε πριν που σχεδόν μια πενταετία τζαι έshει να συντηρηθεί που πριν να στηθεί το ίδιο το ΡΙΚ] γιατί πρόσεξα, αρκετά καθυστερημένα μια απάντηση στο ποστ. Την οποία, επειδή ξέρω ότι είσαστε κούνοι τζαι δεν θέλετε να κάμετε κλικ το λινκ, παραθέτω:
Για όσους το διαβάσουν το άρθρο αυτό, σας απαντώ πίσω με μόνο μια γραμμή.
Το όνομα μου είναι Αντρέας Ζαντής. Απλά είχα σχεδιάσει την ιστοσελίδα του ΡΙΚ σε κάποια στιγμή το 2003-4. Σταμάτησα να εργοδοτούμαι απο το ΡΙΚ απο το Σεμπτέβρη του 2004. ΑΥΤΑ. Ευχαριστώ.....
Να είναι καλά ο κύριος Ζαντής που μας απάντησε. Και δεν με εκπλήσσει που το πρώτο πράγμα που αναφέρει είναι οτι απλά είχε σχεδιάσει την σελίδα και κάποια στιγμή σύντομα μετά έφυγε από το ΡΙΚ. Ξέρετε, "εγώ την έφτιαξα, από εκεί και πέρα, νίπτω τας χείρας μου." Φαντάζομαι, ξανακοιτώντας την σελίδα, ότι μπορεί όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί να ήταν αρκετά καλύτερη. Είπαμε, το πιο πιθανόν είναι πως για την κατάσταση της σελίδας φταίει ο όποιος επικεφαλής του ΡΙΚ, διαχρονικά. Ή όποιος την διαχειρίζεται τώρα.

Κρίμα που δεν έχω κάποιο τρόπο να επικοινωνήσω με τον κύριο Ζαντή αλλά c' est la vie. Η σελίδα πάντως ακόμα είναι μια υπέροχη Ρωσσική σαλάτα, μια από τις διαχρονικές αξίες σε αυτή τη ζωή. Πώς και δεν υπάρχει δαμέ μια προκύρηξη προσφοράς για νέα σελίδα; [Τζαι εγώ αναρωθκιούμουν τόσο τζαιρό τι εν τα tenders...]

Α ναι, τζαι administrator επειδή η σελίδα για την Πρώτη Καλημέρα δεν ανανεώθηκε από το 2004. Ο Τσουρουλλης εμετακόμισε Σίγμα ή εν η ιδέα μου;

*Τούτη: http://www.cybc.com.cy/

Πέμπτη 24 Μαΐου 2007

ττου μπιζι φορ μπουκς;*

Στην Αμερική φαίνεται είτε ο κόσμος βαρκέται να πιάει ένα βιβλίο τζαι να το βαστά μαζί του στο τρένο είτε [πιο πιθανόν] το *πώς* πουλείς κάτι είναι εξ ίσου σημαντικό με το τι πουλείς. Τούτο το σάιτ ας πούμε, το οποίο ανακάλυψα χάρη στον θείο Ρόιτερς, προσφέρεται για να στέλνει στο ήμεηλ σας δωρεάν βιβλία σε δόσεις. Δίνεις το ήμεηλ σου, διαλέγεις βιβλίο [κλασσικό γιατί δεν εμπίπτει στους νόμους περί δικαιωμάτων, άρα είναι μούχτιν] τζαι κανονίζεις να σου στέλλουν μια με δυο σελίδες την μέρα στο Inbox, τις οποίες διαβάζεις και απο το κινητό αμα λάχει να 'ούμε. Το ωραίο είναι το disclaimer: "Too busy for books?"

Και αναρωτιέμαι, πως μπορεί κάποιος να είναι too busy for books; [Το Blackbury εν νομίζω να το έχουν μόνο οι Κροίσοι πλέον σωστά;] Έννεν κάτι που παίρνει πολλή ώρα, ειδικά στην Νέα Υόρκη [ή όπου άλλου υπάρχουν μακρινές διαδρομές για να πάεις δουλειά αφ' ενός τζαι δημόσιες συγκοινωνίες αφ' ετέρου] όπου μπορείς να θκιαβάσεις θκιο τρεις σελίδες, να μεν σας πω κεφάλαια, ώσπου να φτάσεις στην ρημάδα την στάση σου.

Επίσης κάτι άλλο που δεν πολυκατανόησα- η σελίδα προσφέρει τα βιβλία σε κομμάτια που ίσως σου πάρει το πολύ πέντε λεπτά να διαβάσεις. Μετά φυσικά, αν κρούζεις να μάθεις αν ο Άχαμπ εκαμάκωσε την κωλοφάλαινα στο τέλος, πάεις στην σελίδα τζαι παραγγέλεις το επόμενο. Τζαι καλά, εντάξει εν μούχτιν, εντάξει εν άλλο το στάτους του να σε ρωτά ο άλλος τι κάμμεις τζαι να μπορείς να πεις σοβαρά "θκιαβάζω Ντίκενς στο Βλακμπέρρυ". Εχάθηκε να έβρεις το βιβλίο μεταχειρισμένο που το Άμαζον; Ή να το πιάσεις που καμιά βιβλιοθήκη;

Τζαι επειδή άμα μουρμουρούμε για κάτι πάει να πει οτι μας τρώει ο κώλος μας να δοκιμάσουμε, εγράφτηκα να πιάννω κάθε μέρα ένα κεφάλαιο που τους "Τρεις Σωματοφύλακες". Ίσως τζείνο που μπορεί να τραβήσει κόσμο είναι η περιέργεια του να δεις πως είναι να θκιαβάζεις ένα μυθιστόρημα σε δόσεις, όπως εκάμμαν οι προτινοί στα περιοδικά.

... Το πρώτο κεφάλαιο πάντως εν η εισαγωγή όπου ο Δουμάς παριστάνει πως "τα παρακάτω είναι ιστορικά στοιχεία, φιλώ σταυρό". Τζαι εν έχω Blackberry, εννά το θκιαβάζω με τα ημέηλ μου.

* να σου εδίουν τον κούσπο να πάεις στα χωράφια να σου πω εγώ.

Τρίτη 22 Μαΐου 2007

Μμμ...

Άμα σας πουν οτι εν έσιει λάθος να είσαι απόφοιτος μεν μασάτε, έννεν τζαι πολλά σπουδαίο. Η μόνη διαφορά είναι οτι αντί να αγχώνεσαι για τα μαθήματα αγχώνεσαι πλέον να έβρεις δουλειά για να αρκέψεις [κάποτε] να πληρώννεις τους λοαρκασμούς σου.

Τζαι να αρκέψεις να πληρώνεις τα φοιτητικά δάνεια.

Ε πώς να μεν θέλεις μετά να ξαναπάεις σχολείο όσο πιο γλήορα γίνεται;

Που την άλλη αρέσκει μου η ιδέα να είμαι ελεύθερος επαγγαλμετίας [freelancer στα Κυπριακά] τζαι να δουλεύκω που το ένα κομμάτι στο άλλο- τωρά ας πούμε απομαγνητοφωνώ μια συνέντευξη. [Τζαι όπως πάντα γίνεται με εμένα τζαι τις συνεντεύξεις, τωρά που την ξανακούω σαν να μεν μου πολλοαρέσκει]. Το μόνο πρόβλημα με το να είσαι ελεύθερος επαγγελματίας, έστω ως ένα σημείο, είναι ότι πρέπει να οργανωθείς πολλά καλά.

Κάτι στο οποίο μάλλον έχω αλλεργία.