Δεν είμαστε οι Κύπριοι που έχεις συνηθίσει

Ο κόσμος έξω από τη Βουλή χειροκρότησε σήμερα μόνο την Γενική Ελέγκτρια. Γιουχάισε όλους τους υπόλοιπους. Κι ελπίζω αυτό να συμπεριλαμβάνει και τους βουλευτές που φέρουν σημαντική ευθύνη για όσα γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν και οι οποίοι έσπευσαν να μαζέψουν ψήφους για τα κόμματά τους με αναφορές στο θέμα του ρεύματος από τα κατεχόμενα. Κάτι που οι ίδιοι, αν ήταν στην κυβέρνηση, δεν θα μπορούσαν να αποφύγουν.

Τι φκάλλει έναν Κυπραίο στον δρόμο;

Ο Κυπραίος εφκήκε στον δρόμο όταν αντιλήφθηκε πως η διαφθορά του πολιτικού συστήματος όπως το βιώνει τα τελευταία χρόνια, η μετριότητα που επικροτούσε με την ελπίδα να βολέψει την κόρη τζαι τον γιό του, δεν είναι μια βιώσιμη κατάσταση. Πως η μετριότητα, εν τέλει, σκοτώνει.

Όμως το σύστημα δεν αφήνει τον κόσμο να του ξεφύγει τόσο εύκολα. Αρχίσαμε χωρίς κομματικό χρώμα. Τώρα κάμποσοι «πατριωτικοί» αριστεροί ήρθαν στο προσκήνιο, επιβάλλοντας εμμέσως εθνικούς ύμνους, στάσεις προσοχής και δεξιά χέρια σε ανάταση.

Η αντίθετη άποψη ακόμα ακούγεται, και εγώ είμαι έτοιμος να διαδηλώσω δίπλα από κάποιον με τον οποίο διαφωνώ, όμως δεν νιώθω άνετα όταν την στιγμή που συνειδητά απέχω από το να προωθώ την πολιτική μου γνώμη σε άλλα θέματα, οι κολλημένοι επιμένουν να αναφωνούν «ζήτω η Ελλάδα» και να μας σπρώχνουν προς τα ανοιχτά χέρια των πολιτικάντηδων που περιμένουν την κάθε ευκαιρία να μετρήσουν ψήφους επί πτωμάτων.

Δεν μπορώ όμως να μην διαμαρτυρηθώ και να αφήσω πεδίο βλακείας σκοτεινόν στους αριστερίζοντες εθνικιστές. Από την μία γιατί αυτό δίνει δικαιολογίες στον ευθυνόφοβο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και από την άλλη γιατί όλοι έχουμε λόγους να είμαστε θυμωμένοι, όχι μόνο οι γραφικοί αντι-ΑΚΕΛικοί.

Ο απλός κόσμος ξεκινά πάντα από συντηρητικές θέσεις, τι να κάνουμε; Φωνάζει όταν απειληθεί η ασφάλεια αυτού και των παιδιών του, όταν όλα δείχνουν πως η επιχείρησή του θα φουντάρει εξ αιτίας λαθών άλλων. Μιλάμε με όρους όπως «ήρωες» για ανθρώπους που ήθελαν να ζήσουν και οι πλείστοι εκ των οποίων δεν ήξεραν τι τους περίμενε και «προδότες» για ανθρώπους απλά εγκληματικά ανεύθυνους γιατί αυτή τη γλώσσα ξέρουμε.

Από εκεί και πέρα όμως αρχίζει η αμφισβήτηση. Η υποβόσκουσα υποψία του Κύπριου ότι οι κομματικές ελίτ αποτελούνται από ένα μάτσο επικίνδυνα μέτριους ανθρώπους επιβεβαιώνεται και δημιουργεί αντισώματα πραγματικής αμφιβολίας: «Γιατί είναι αυτοί οι άνθρωποι εδώ; Ποιές από τις δικές μου πράξεις ενθάρρυναν την κατάσταση ατιμωρησίας;»

Ο ιός του κατεστημένου μεταλλάσεται γρήγορα και ύπουλα. Γρήγορα το σύστημα, από τους μικρούς μέχρι τους μεγάλους, έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το σοκ του κόσμου για την παροχή ρεύματος από τα κατεχόμενα, μια δυσάρεστη έκπληξη μόνο για όσους εξακολουθούν να παίρνουν τοις μετρητοίς το Δόγμα Δεν Ξεχνώ.

Ο κόσμος που βρέθηκε τις πρώτες μέρες στο Προεδρικό και εξακολουθεί να επανέρχεται διαφωνεί σε πολλά. Στην οικονομία, στο κυπριακό, στην κοινωνική πολιτική. Όμως συμφωνεί σε ένα πράγμα: στο πως από δω και πέρα, δεν κουκουλώνουμε τίποτα. Κανείς δεν πλήρωσε για την Ήλιος, κανείς για το χρηματιστήριο, κανείς για την εκμετάλλευση των προσφύγων για χάρη του «οικονομικού θαύματος» (αναζητείστε το, δείτε το), κανείς για το πραξικόπημα (ούτε τούτος).

Εδώ μας θέλω. Πάμε για να πούμε μια άλλη άποψη; Πάμε για να αρνηθούμε μαζικά τον κολοεθνικό ύμνο τους και να θυμίσουμε γιατί διαδηλώνουμε;

Δεν είμαστε οι Κύπριοι που έχεις συνηθίσει.

Μαζί τους φάγαμε

Ένας τρόπος υπάρχει να προσπεράσουμε τις μικροπολιτικές διαιρέσεις που ανησυχούμε πως θα καπελώσουν την πρώτη πραγματικά μαζική διαμαρτυρία της ε/κ κοινότητας που είδαμε τα τελευταία 50 χρόνια.

Κι αυτό είναι πως, πέρα από τις εγκληματικές ευθύνες του Προέδρου, του υπουργικού συμβουλίου και των επιτελείων τους, πέρα από την ημιμάθεια των μελών του ΓΕΕΦ, πέρα από την ανεπάρκεια της επιτροπής Άμυνας και όλων των βουλευτών που είχαν δει την έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας, πέρα από την ανυπαρξία του γενικού εισαγγελέα και των βοηθών του, η έκρηξη των 98 εμπορευματοκιβωτίων αντικατοπτρίζει σε μεγαλύτερη κλίμακα τους μικρούς συμβιβασμούς στην ασφάλεια, στην μεθοδικότητα, στην σοβαρότητα που κάνουμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.

Την βαρεμάρα του κάθε δημόσιου υπάλληλου που αρχίζει να κλείνει τα πάντα από τις 14:15 για να είναι έτοιμος να εξαφανιστεί στις 14:30 ακριβώς.

Την αδιαφορία του στρατιώτη και των αξιωματικών του σε κάθε στρατόπεδο, οι οποίοι μαζεύουν τα βιβλία ελέγχου των αποθηκών των πυρομαχικών από πριν και τα υπογράφουν προκαταβολικά για να μην κάνουν κανονική περιπολία.

Το ασυνείδητο θράσος κάποιου που γνωρίζει πως υπάρχουν περικοπές στο νερό αλλά επιμένει να ραντίζει αβέρτα με το λάστιχο το πεζοδρόμιο.

Την ευκολία με την οποία κάποιος δεν βάζει ζώνη ή κράνος όταν οδηγεί.

Την αδιαφορία με την οποία προωθούμε τον «δικό μας» με μέσο για μια θέση την οποία δεν αξίζει, έτοιμοι παράλληλα να ξεκατινιάσουμε όποιον άλλο το κάνει.

«Ο απλός κοινός νους καταλαμβαίνει περισσότερα» είπε μια κυρία σε μια από τις διαδηλώσεις. Όχι όμως καλή μου κυρία, ο «απλός κοινός νους» ήταν αυτός που μας έφερε ως εδώ γιατί βρίσκεται σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας αντί για ανθρώπους αποδεδειγμένα ικανούς πέραν του μέσου όρου. Η ηγεσία μας είναι μέτρια – και εκεί είναι το πρόβλημα.

Μαζί τους φάγαμε τους 13 της βάσης στο Ζύγι. Οι νοοτροπίες που οδήγησαν μέχρι εδώ είναι δικές μας, όχι μόνο των άλλων. Είναι η φυσική κατάληξη της στάσης του «άεισ’ το για ύστερα». Της προσωρινότητας και του ερασιτεχνισμού των δομών μας, γιατί ζούμε με το όνειρο πως μια μέρα, όταν λυθεί το Κυπριακό, όταν έρθουν οι εξωγήινοι, όταν τελειώσει η πλατεία Ελευθερίας, θα τις ολοκληρώσουμε και θα τις δούμε σοβαρά.

Την Τρίτη η μισοτέλειωτη πλατεία Ελευθερίας εγέμωσε. Ετελειώσαμεν την μόνοι μας. Η μισοτέλειωτη δημοκρατία μας μπήκε στον δρόμο του να ολοκληρωθεί γιατί δεν έχουμε άλλο χρόνο να περιμένουμε. Διαφωνούμε σε όλα τα υπόλοιπα, αλλά στο προεδρικό δεν παίρνουμε πολιτικές ταυτότητες, γιατί συμφωνούμε πως το κράτος μας το θέλουμε να λειτουργεί και να αποδίδει δικαιοσύνη ανεξαρτήτως αξιώματος. Και όποιος πάει με εμβλήματα για να προωθήσει το κόμμα του, την ομαδούλα του, καταλαμβαίνει ότι δεν χωράει εδώ.

Η νέα μέρα της Κύπρου είναι οδυνηρή. Αναμένονται, ίσως, παροδικές νεφώσεις δακρυγόνων. Όμως ξημέρωσε.

Δημοσιεύθηκε σήμερα στο Παράθυρο του Πολίτη.