Λύσην τωρά! Çözüm Şimdi! Solution now!

1. Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Αρμένηες, Μαρωνίτες, Λατίνοι, ξένοι τζ̆αι ντόπιοι, που κατοικούμεν τζ̆αι αγαπούμεν τούτον τον τόπον, δηλώννουμεν ότι δεν θέλουμεν να ενωθεί με κανέναν κράτος, ούτε να μείνει μoιρασμένος. Καλούμεν τα ελληνοκυπριακά τζ̆αι τουρκοκυπριακά πολιτικά κόμματα που στηρίζουν την λύση να αναλάβουν πρωτοβουλίες για να το κάμουν γνωστόν τζ̆αι ξεκάθαρον προς τους ξένους τζ̆αι προς τους Κυπραίους ούλλους, ότι τούτον εν η πεποίθηση αλλά τζ̆αι ο στρατηγικός στόχος της πλειοψηφίας του λαού. Είναι η κυριόττερη σύγκλιση για την ασφάλειαν που χρειαζούμαστιν σήμμερα για να ξεπεραστεί το αδιέξοδον, να γνωρίζει τζ̆αι να εμπιστεύεται η μια κοινότητα τους πραγματικούς στόχους της άλλης. Καλούμεν τες πολιτικές δυνάμεις να στηρίξουν την προσπάθειαν των ηγετών για λύσην, δείχνοντας τους έμπρακτα το πολιτικόν υπόβαθρον πάνω στο οποίον θα χτιστεί η ομοσπονδία.

2. Εμάς που υπογράφουμεν την δήλωσην τούτην, δεν επηρεάζεται η σκέψη μας που γόητρα παλιών πολέμων. Δρούμεν μαζίν ορθολογικά για την ειρήνην τζ̆αι το κοινόν μας μέλλον. Καλούμεν τους ηγέτες να απελευθερωθούν που τα όποια γόητρα τζ̆αι να επικεντρωθούν στην δουλειάν να ξεπεραστούν οι δυσκολίες. Καλούμεν τους να σταματήσουν να σπαταλούν ενέργειαν να ρίξει ο ένας τον άλλον που το γόητρον του τζ̆αι να χάννουν τον χρόνον ποιου εν τα φταισίματα, Ο κόσμος χρειάζεται να του δείξουν στην πράξην πώς θα λειτουργήσει αρμονικά η αυριανή μας ομοσπονδία.

3. Εμείς μελετούμεν τα γεγονότα για να δημιουργήσουμεν άποψην για το παρελθόν τζ̆αι να εμπνευστούμεν για έναν όμορφον τζ̆αι ειρηνικόν μέλλον. Οι ηγέτες να καλέσουν τους θεσμούς παιδείας των θκυ̮ο κοινοτήτων  να δηλώσουν ότι εν΄ προσηλωμένοι σε μιαν εκπαίδευσην που σέβεται την ιστορίαν σαν επιστήμην τζ̆αι όι σαν πολιτικόν εργαλείον,  τζ̆αι που σέβεται τους μαθητές σαν ανθρώπους ελεύθερους, να έχουν δικήν τους κρίσην για τα γενονότα.

4. Καλούμεν τα κόμματα που λαλούν ότι θέλουν λύσην να δηλώσουν ότι απέχουν που οποιανδήποτε προεκλογικήν δραστηριότηταν μέχρι τζ̆αι 4 μήνες πριν τες εκλογές για να δώσουν χώρον τζ̆αι χρόνον στους ηγέτες να καταλήξει η τρέχουσα προσπάθεια τους, ή να προχωρήσει σε σημείον μη επιστροφής, έτσι που να την συνεχίσει όποιος τζ̆αι να εκλεγεί αν δεν προλάβουν. Καλούμεν τους ηγέτες να προσηλωθούν πάνω στα σημαντικά προβλήματα για να έχουμεν σύντομα τες τελικές συγκλίσεις που θα ορίσουν την λύσην. Επιθυμούμεν οι επόμενες εκλογές να είναι ομοσπονδιακές τζ̆αι να ψηφίσουμεν ούλλοι οι Κυπραίοι τους άρχοντες ποννά εφαρμόσουν την λύσην τζ̆αι θα θεμελιώσουν την ομοσπονδιακήν ειρήνην στον τόπον.

5. Προσκαλούμεν τα κόμματα, τες οργανώσεις, τους ενεργούς πολίτες να αναλάβουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης του λαού. Όπως φτάννουμεν στα δύσκολα με το θέμαν της ασφάλειας, να οργανωθούν δικοινοτικές συγκεντρώσεις όπου ΤΚ πολιτικοί της λύσης να εκθέσουν στο ελληνοκυπριακόν ακροατήριον την αντίληψην τζ̆αι τους φόβους των ΤΚ για την ασφάλειαν τζ̆αι  ΕΚ πολιτικοί της λύσης να εξηγήσουν σε τουρκοκυπριακά ακροατήρια την αντίληψην τζ̆αι τους φόβους των ΕΚ. Καλούμεν πρωτοποριακές οργανώσεις της κοινωνίας, πολιτιστικές οργανώσεις, συνδέσμους καλλιτεχνών, επαγγελματιών, να τολμήσουν να κάμουν το βήμαν για την πιο ειρηνικήν ένωσην, δημιουργώντας δικοινοτικές ομοσπονδίες, διόντας στες οργανώσεις τζ̆αινούρκαν δυναμικήν απευθυνόμενοι σε ούλλους τους Κυπραίους.

6. Η σημμερινή κρίση δείχνει ότι τα αδιέξοδα μας στην Κύπρον δεν μπορούν να ξεπεραστούν ούτε με επιβολήν της άποψης μιας αριθμητικής πλειοψηφίας που μιαν κοινότηταν πα΄ στην άλλην, ούτε με το βέτο μιας μειοψηφίας που μπλοκκάρει, ούτε με την προσφυγήν στην βίαν από τρίτα κράτη που διαθέτουν στρατιωτικήν ισχύν, ούτε με τον αποκλεισμόν ή με αποχώρησην της μιας κοινότητας που τες πολιτικές αποφάσεις. Καλούμεν τους ηγέτες να γινούν πιο σοφοί τζ̆αι πολιτικά πιο δυνατοί που τα διδάγματα της κρίσης.

Πρωτοβουλία Κυπρίων Μπλόγκερ, για να έβρουν την πολιτικήν βούλησην μιας τελευταίας σύγκλισης για την ασφάλειαν τζ̆αι την διακυβέρνησην αποκλείοντας ότι φοβίζει τους αθρώπους που θα ψηφίσουν την μέλλουσαν συμφωνίαν.

Απαιτούμεν λύσην τωρά! Κύπριοι μπλόγκερ – Dayanışma

Δεν είμαστε οι Κύπριοι που έχεις συνηθίσει

Ο κόσμος έξω από τη Βουλή χειροκρότησε σήμερα μόνο την Γενική Ελέγκτρια. Γιουχάισε όλους τους υπόλοιπους. Κι ελπίζω αυτό να συμπεριλαμβάνει και τους βουλευτές που φέρουν σημαντική ευθύνη για όσα γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν και οι οποίοι έσπευσαν να μαζέψουν ψήφους για τα κόμματά τους με αναφορές στο θέμα του ρεύματος από τα κατεχόμενα. Κάτι που οι ίδιοι, αν ήταν στην κυβέρνηση, δεν θα μπορούσαν να αποφύγουν.

Τι φκάλλει έναν Κυπραίο στον δρόμο;

Ο Κυπραίος εφκήκε στον δρόμο όταν αντιλήφθηκε πως η διαφθορά του πολιτικού συστήματος όπως το βιώνει τα τελευταία χρόνια, η μετριότητα που επικροτούσε με την ελπίδα να βολέψει την κόρη τζαι τον γιό του, δεν είναι μια βιώσιμη κατάσταση. Πως η μετριότητα, εν τέλει, σκοτώνει.

Όμως το σύστημα δεν αφήνει τον κόσμο να του ξεφύγει τόσο εύκολα. Αρχίσαμε χωρίς κομματικό χρώμα. Τώρα κάμποσοι «πατριωτικοί» αριστεροί ήρθαν στο προσκήνιο, επιβάλλοντας εμμέσως εθνικούς ύμνους, στάσεις προσοχής και δεξιά χέρια σε ανάταση.

Η αντίθετη άποψη ακόμα ακούγεται, και εγώ είμαι έτοιμος να διαδηλώσω δίπλα από κάποιον με τον οποίο διαφωνώ, όμως δεν νιώθω άνετα όταν την στιγμή που συνειδητά απέχω από το να προωθώ την πολιτική μου γνώμη σε άλλα θέματα, οι κολλημένοι επιμένουν να αναφωνούν «ζήτω η Ελλάδα» και να μας σπρώχνουν προς τα ανοιχτά χέρια των πολιτικάντηδων που περιμένουν την κάθε ευκαιρία να μετρήσουν ψήφους επί πτωμάτων.

Δεν μπορώ όμως να μην διαμαρτυρηθώ και να αφήσω πεδίο βλακείας σκοτεινόν στους αριστερίζοντες εθνικιστές. Από την μία γιατί αυτό δίνει δικαιολογίες στον ευθυνόφοβο Πρόεδρο της Δημοκρατίας και από την άλλη γιατί όλοι έχουμε λόγους να είμαστε θυμωμένοι, όχι μόνο οι γραφικοί αντι-ΑΚΕΛικοί.

Ο απλός κόσμος ξεκινά πάντα από συντηρητικές θέσεις, τι να κάνουμε; Φωνάζει όταν απειληθεί η ασφάλεια αυτού και των παιδιών του, όταν όλα δείχνουν πως η επιχείρησή του θα φουντάρει εξ αιτίας λαθών άλλων. Μιλάμε με όρους όπως «ήρωες» για ανθρώπους που ήθελαν να ζήσουν και οι πλείστοι εκ των οποίων δεν ήξεραν τι τους περίμενε και «προδότες» για ανθρώπους απλά εγκληματικά ανεύθυνους γιατί αυτή τη γλώσσα ξέρουμε.

Από εκεί και πέρα όμως αρχίζει η αμφισβήτηση. Η υποβόσκουσα υποψία του Κύπριου ότι οι κομματικές ελίτ αποτελούνται από ένα μάτσο επικίνδυνα μέτριους ανθρώπους επιβεβαιώνεται και δημιουργεί αντισώματα πραγματικής αμφιβολίας: «Γιατί είναι αυτοί οι άνθρωποι εδώ; Ποιές από τις δικές μου πράξεις ενθάρρυναν την κατάσταση ατιμωρησίας;»

Ο ιός του κατεστημένου μεταλλάσεται γρήγορα και ύπουλα. Γρήγορα το σύστημα, από τους μικρούς μέχρι τους μεγάλους, έσπευσαν να εκμεταλλευτούν το σοκ του κόσμου για την παροχή ρεύματος από τα κατεχόμενα, μια δυσάρεστη έκπληξη μόνο για όσους εξακολουθούν να παίρνουν τοις μετρητοίς το Δόγμα Δεν Ξεχνώ.

Ο κόσμος που βρέθηκε τις πρώτες μέρες στο Προεδρικό και εξακολουθεί να επανέρχεται διαφωνεί σε πολλά. Στην οικονομία, στο κυπριακό, στην κοινωνική πολιτική. Όμως συμφωνεί σε ένα πράγμα: στο πως από δω και πέρα, δεν κουκουλώνουμε τίποτα. Κανείς δεν πλήρωσε για την Ήλιος, κανείς για το χρηματιστήριο, κανείς για την εκμετάλλευση των προσφύγων για χάρη του «οικονομικού θαύματος» (αναζητείστε το, δείτε το), κανείς για το πραξικόπημα (ούτε τούτος).

Εδώ μας θέλω. Πάμε για να πούμε μια άλλη άποψη; Πάμε για να αρνηθούμε μαζικά τον κολοεθνικό ύμνο τους και να θυμίσουμε γιατί διαδηλώνουμε;

Δεν είμαστε οι Κύπριοι που έχεις συνηθίσει.

Μαζί τους φάγαμε

Ένας τρόπος υπάρχει να προσπεράσουμε τις μικροπολιτικές διαιρέσεις που ανησυχούμε πως θα καπελώσουν την πρώτη πραγματικά μαζική διαμαρτυρία της ε/κ κοινότητας που είδαμε τα τελευταία 50 χρόνια.

Κι αυτό είναι πως, πέρα από τις εγκληματικές ευθύνες του Προέδρου, του υπουργικού συμβουλίου και των επιτελείων τους, πέρα από την ημιμάθεια των μελών του ΓΕΕΦ, πέρα από την ανεπάρκεια της επιτροπής Άμυνας και όλων των βουλευτών που είχαν δει την έκθεση της Γενικής Ελέγκτριας, πέρα από την ανυπαρξία του γενικού εισαγγελέα και των βοηθών του, η έκρηξη των 98 εμπορευματοκιβωτίων αντικατοπτρίζει σε μεγαλύτερη κλίμακα τους μικρούς συμβιβασμούς στην ασφάλεια, στην μεθοδικότητα, στην σοβαρότητα που κάνουμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.

Την βαρεμάρα του κάθε δημόσιου υπάλληλου που αρχίζει να κλείνει τα πάντα από τις 14:15 για να είναι έτοιμος να εξαφανιστεί στις 14:30 ακριβώς.

Την αδιαφορία του στρατιώτη και των αξιωματικών του σε κάθε στρατόπεδο, οι οποίοι μαζεύουν τα βιβλία ελέγχου των αποθηκών των πυρομαχικών από πριν και τα υπογράφουν προκαταβολικά για να μην κάνουν κανονική περιπολία.

Το ασυνείδητο θράσος κάποιου που γνωρίζει πως υπάρχουν περικοπές στο νερό αλλά επιμένει να ραντίζει αβέρτα με το λάστιχο το πεζοδρόμιο.

Την ευκολία με την οποία κάποιος δεν βάζει ζώνη ή κράνος όταν οδηγεί.

Την αδιαφορία με την οποία προωθούμε τον «δικό μας» με μέσο για μια θέση την οποία δεν αξίζει, έτοιμοι παράλληλα να ξεκατινιάσουμε όποιον άλλο το κάνει.

«Ο απλός κοινός νους καταλαμβαίνει περισσότερα» είπε μια κυρία σε μια από τις διαδηλώσεις. Όχι όμως καλή μου κυρία, ο «απλός κοινός νους» ήταν αυτός που μας έφερε ως εδώ γιατί βρίσκεται σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας αντί για ανθρώπους αποδεδειγμένα ικανούς πέραν του μέσου όρου. Η ηγεσία μας είναι μέτρια – και εκεί είναι το πρόβλημα.

Μαζί τους φάγαμε τους 13 της βάσης στο Ζύγι. Οι νοοτροπίες που οδήγησαν μέχρι εδώ είναι δικές μας, όχι μόνο των άλλων. Είναι η φυσική κατάληξη της στάσης του «άεισ’ το για ύστερα». Της προσωρινότητας και του ερασιτεχνισμού των δομών μας, γιατί ζούμε με το όνειρο πως μια μέρα, όταν λυθεί το Κυπριακό, όταν έρθουν οι εξωγήινοι, όταν τελειώσει η πλατεία Ελευθερίας, θα τις ολοκληρώσουμε και θα τις δούμε σοβαρά.

Την Τρίτη η μισοτέλειωτη πλατεία Ελευθερίας εγέμωσε. Ετελειώσαμεν την μόνοι μας. Η μισοτέλειωτη δημοκρατία μας μπήκε στον δρόμο του να ολοκληρωθεί γιατί δεν έχουμε άλλο χρόνο να περιμένουμε. Διαφωνούμε σε όλα τα υπόλοιπα, αλλά στο προεδρικό δεν παίρνουμε πολιτικές ταυτότητες, γιατί συμφωνούμε πως το κράτος μας το θέλουμε να λειτουργεί και να αποδίδει δικαιοσύνη ανεξαρτήτως αξιώματος. Και όποιος πάει με εμβλήματα για να προωθήσει το κόμμα του, την ομαδούλα του, καταλαμβαίνει ότι δεν χωράει εδώ.

Η νέα μέρα της Κύπρου είναι οδυνηρή. Αναμένονται, ίσως, παροδικές νεφώσεις δακρυγόνων. Όμως ξημέρωσε.

Δημοσιεύθηκε σήμερα στο Παράθυρο του Πολίτη.

Μια εξάδα αφκά

Μια ομάδα κέρδισε, μια ομάδα έχασε. Κάποιοι βγήκαν και σμπαράλιασαν προεκλογικά περίπτερα κι ένα μπαρ, όλοι άρχισαν να αντιδρούν, οι μεν είπαν στους δε «αυτά κάνετε;», οι δε είπαν στους μεν «αυτά δεν κάνετε κι εσείς;» και χωρίς κανείς να έχει επί της ουσίας δίκιο, οι κάφροι του πληκτρολογίου πήραν τη σκυτάλη από τους κάφρους των γηπέδων. Οι κομματάρχες έτριψαν τα χέρια με ικανοποίηση, έχοντας βρει μια ιδανική ευκαιρία να καταπολεμήσουν την απάθεια και την απαξίωση που νιώθουν οι πάντες εναντίον τους.

Αλλά όλο αυτό που μένει είναι οι τραυματίες, μια κατεστραμμένη επιχείρηση και μια αίσθηση ανασφάλειας. Μολότοφ και ξύλο ούτε καν για ιδέες, αλλά στο πλαίσιο ενός εντελώς στημένου θεάματος διεφθαρμένων μεγαλοπαραγόντων. Άλλοι, κάπου, επαναστατούν. Εμείς έχουμε μόνο στρατιωτάκια.

Καλώς καταδίκασαν στο διαδίκτυο [και μιλώ κυρίως για απλό, νέο κόσμο, όχι για ψευδοϋποψηφίους] όσοι καταδίκασαν τα επεισόδια της Τετάρτης, τα οποία ως εφαρμογή της θεωρίας περί επανάληψης της ιστορίας, ήταν η φάρσα που αντικατέστησε την τραγωδία της περασμένης εβδομάδας στην Αθήνα. Όμως μόνο στο πλαίσιο του στημένου παιχνιδιού και φυσικά για τους λανθασμένους λόγους. Όπως σώπασαν οι «αριστεροί» για την επίθεση, έτσι σωπαίνουν και οι «δεξιοί» όταν κάποιοι δέρνουν αλλοδαπούς ή καταστρέφουν αυτοκίνητα Τουρκοκυπρίων.

Οι πάντες έσπευσαν να επιβεβαιώσουν τη θέση τους για τους «άλλους». Και χωρίς να τους ενδιαφέρει το ότι οι δρόμοι έγιναν για μια νύχτα πεδίο μάχης ηλιθίων, άγονται και φέρονται στις γραμμές του προεκλογικού θεάτρου.

Οι ίδιοι ψευδοηγέτες που οι περισσότεροι από εμάς μαθαίνουμε σιγά σιγά να θεωρούμε παρωχημένους, γραφικούς και άσχετους, βρήκαν χρυσάφι. Ανάσαναν λίγο από το φόβο της αποχής και της ψήφου διαμαρτυρίας. Γιατί είναι οι μόνοι που κερδίζουν όταν, αντί να δουλεύουν για εμάς, δουλεύουν εμάς προς ίδιον όφελος.

Μια ομάδα κέρδισε, μια ομάδα έχασε. Κάποιοι βγήκαν και σμπαράλιασαν προεκλογικά περίπτερα κι ένα μπαρ. Η κατασκευασμένη «όξυνση» από τους ψευδοπολιτικούς πέτυχε.

Θυμίζω: υπάρχουν έξι κοινοβουλευτικά κόμματα. Τα αβγά πωλούνται συνήθως σε συσκευασία εξάδας.

5-11-10

Μαύρη μέρα δεν είναι όταν «χάνουμε» σε μια σύγκρουση. Μαύρη μέρα είναι όταν φτάνουμε σε μια σύγκρουση. Έτσι χάσαμε την Παρασκευή. Όμως για κάθε ένα άτομο που κατάλαβε τα αυτονόητα, δηλαδή ότι όσο μετριοπαθείς και να είναι οι προθέσεις κάποιων από τους «πατριώτες», στην καρδιά των ομάδων αυτών μόνο φόβος, ρατσισμός, ανοησία και ένα χέρι με λοστό υπάρχει, για κάθε ένα άτομο που το κατάλαβε αυτό, σημειώσαμε μια μικρή νίκη.

«Εγώ δεν είμαι ρατσίστρια, αλλά η κυβέρνηση θα μας κάμει»

Αυτό ήταν το πρώτο που είχε να πει μια ακροάτρια στο τέλος της χθεσινής πρωινής εκπομπής του Καναλιού 6. Και φυσικά, ο κ. Μιχάλης, που δεν αφήνει κουβέντα να ππέσει χωρίς να απαντήσει έδωσε τη σωστή απάντηση: Δεν υπάρχουν αλλά- αν δεν είσαι ρατσιστής, αυτό είναι στάση ζωής και δεν μπορεί να το αλλάξει καμιά κυβέρνηση.

Για αυτό και πέρα από την άμεση ευθύνη για τα επεισόδια της Παρασκευής (κάναμε καλά να ανακόψουμε την ρατσιστική πορεία; θα έπρεπε ίσως να την αφήναμε μετά από λίγο να περάσει γιουχαΐζοντας τους- όπως αναπόφευκτα έγινε; θα μπορούσε η αστυνομία να είχε κινητοποιήσει περισσότερους; μήπως η αστυνομία ουσιαστικά τους προστάτευσε αφού ούτε ένας από αυτούς δεν συνελήφθη; δεν έπρεπε να αντιληφθεί ο Δήμος Λάρνακας τους κίνδυνους;) πρέπει να θυμόμαστε ότι πίσω από την σωστή στην ουσία της θέση πως το κράτος πρέπει να αποκτήσει σωστή μεταναστευτική πολιτική βρίσκονταν πλακάτ με ανοησίες του τύπου «τους στέλνει η Τουρκία», «σε λίγα χρόνια θα είσαι μειονότητα», πορωμένοι που έφτασαν στις Φοινικούδες με μαχαίρια και φωτοβολίδες και έβριζαν και προκαλούσαν ελπίζοντας να γίνουν αυτά που έγιναν.

«Κουλία, ντροπή, μαζί με τους Ναζί»

Αν υπάρχει κάτι που πρέπει να τονιστεί μετά τα επεισόδια στις Φοινικούες είναι η συμμετοχή στην πορεία του Ζαχαρία Κουλία αλλά και δημοτικού συμβούλου της Λάρνακας.

Ο Ζαχαρίας Κουλίας εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια των επεισοδίων. Ίσως να είχε μια στιγμή αυτοκριτικής, αλλά πολύ αμφιβάλω. Την επόμενη όχι μόνο διατήρησε τα ίδια τσιτάτα, αλλά χωρίς ντροπή επανέλαβε, ξανά, το γνωστό πλέον ως ψέμα για τα «μεγάλα επιδόματα» σε μετανάστες. Όταν ένας βουλευτής λέει ψέματα εν γνώση του, τότε ήρθε η ώρα να ζητήσουμε την παραίτηση του.
Ο δημοτικός σύμβουλος με ευκολία έβριζε τον επικεφαλής της ΚΙΣΑ και μετά το τέλος των επεισοδίων, έξω από τον Αστυνομικό Σταθμό Λάρνακας, διατράνωνε πως «δεν είχατε ούτε έναν Σκαλιώτη μαζί σας» και πως η ΚΙΣΑ «μαζεύκει κοπελλούθκια» από άλλες πόλεις για να προκαλέσουν ζημιές (βγάζοντας και υπόνοιες ρατσισμού μεταξύ πόλεων δηλαδή). Αν γίνει γνωστό και διασταυρωθεί το όνομα του, τότε δεν θα έπρεπε άμεσα να παραιτηθεί;

Δηλαδή: Κακές, ανοήτες προθέσεις, ψηφοθηρικές αντιδράσεις.

Εν τω μεταξύ, ο βουλευτής Τάσος Μητσόπουλος ο οποίος κατάγεται από τη Λάρνακα έσπευσε μετά τα επεισόδια στον αστυνομικό σταθμό (καλώς), όπου σοκαρισμένος ψέλλισε κοινοτυπίες για το «ξένο αυτό φαινόμενο» (κακώς).

Δηλαδή: Καλές προθέσεις. Αδύναμες bayramdan sonra αντιδράσεις.

Κι αυτό το πλέγμα, κακοπροαίρετων, θρασύτατων ψευτών και καλοπροαίρετων, αδύναμων αντιδράσεων συνοψίζει από που αρχίζουμε. Τους ακραίους που αποφάσισαν να επιτεθούν με φωτοβολίδες, άτομα όπως ο κ. Κουλίας και ο συγκεκριμένος δημοτικός σύμβουλος, αλλά και το άνευρο κοινωνικό σύνολό μας, τους ανέχονται λόγω ψήφων, ατολμίας και υφέρποντος ρατσισμού. Και μιλάμε για εκλελεγμένους αξιωματούχους. Το σύνθημα «Κουλία, ντροπή, μαζί με τους Ναζί» μπορεί να υπερβάλει στην απόδοση αρκετής συνοχής μεταξύ ρατσιστών ώστε να τους αποκαλεί «Ναζί», όμως δεν υπερβάλει καθόλου στην ντροπή που θα έπρεπε να προκαλεί.

Τα γεγονότα τα έχουμε πει, ξανά και ξανά. Πέρα από το μπλοκάρισμα της πορείας, οι απέναντι είχαν τα μαχαίρια, οι απέναντι φώναζαν «Έξω οι ξένοι από την Κύπρο», οι απέναντι χρησιμοποιούσαν το «τούρκος» για βρισιά και είχαν πολλά να πουν για τον «σιήστο που μας ξημπάρρωσε».



Να τη θυμάστε την 5η Νοεμβρίου.

«Έπρεπε να το δω. Δεν είχε μείνει σχεδόν τίποτα. Όμως ενώ στεκόμουνα εκεί, στη μέση των ερειπίων, ένιωσα ξαφνικά πως όλα συνδέονταν. Και μπορούσα να δω όλα όσα είχαν συμβεί και όλα όσα θα συνέβαιναν. Και όλα συνδέονταν».
-«V for Vendetta»

Μας καίνε;

«Περιπολία» στους δρόμους της παλιάς Λευκωσίας και συγκεκριμένα στη Φανερωμένη φέρονται να έκαναν την Κυριακή άτομα που έχουν σχέση με τον ακροδεξιό χώρο. Σύμφωνα με νεαρούς που συχνάζουν στην περιοχή, τα παλλικάρια της φακής εκαπάρτισαν για λίγο και μετά αποχώρησαν, θέλοντας όμως να δώσουν το μήνυμα του «ξέρουμε πού είσαστε».

Αυτό, μερικές μόνο μέρες αφότου άγνωστοι έγραψαν εκφοβιστικά συνθήματα στους τοίχους γύρω από τον Μανώλη, μεταξύ των οποίων και το χυδαίο «αν θέλουμε σας καίμε», το οποίο γράφτηκε μάλιστα πάνω στον τοίχο του περίβολου της εκκλησίας. Κι εκεί παραμένει, με μια προσθήκη από το αντίπαλο «στρατόπεδο» που πρέπει να μας θυμίζει ότι αν οι νεοφανείς «ελληνόψυχοι» ακροδεξιοί της χώρας μας συνεχίσουν να προκαλούν ίσως πετύχουν τις συγκρούσεις που επιθυμούν - κάτι που δεν θέλει κανείς.

-δημοσιεύτηκε στα παραπολιτικά του σημερινού Πολίτη (χωρίς, βέβαια, τα λινκς)
φώτο από το antistasi.info και το σάιτ του ΕΛΑΜ, τα οποία προφανώς υπερυφανεύονται για τα στοιχισμένα σε γραμμές οπαδόπουλα τους

Μυγιάγγιχτοι κεντρώοι

Το Σάββατο έγινε συνάντηση του Συμβούλιου Νεολαίας Κύπρου που απαρτίζεται από νεανικές ΜΚΟ και κάμποσες «νεανικές» κομματικές οργανώσεις (δύο-τρεις για κάθε κόμμα). Στην ημερήσια διάταξη ήταν και η σύνδεση με το Συμβούλιο της πρώτης κυπριακής οργάνωσης για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων, της Accept.

Η παρουσίαση της ομάδας ήταν, μάθαμε, κάπως... αθυρόστομη. Συμπτωματικά, αντιπρόσωποι συγκεκριμένου κομματικού χώρου στο προοδευτικό κέντρο χρειάστηκε την ώρα εκείνη να απαντήσουν το τηλέφωνό τους και να βγουν από την αίθουσα. Τυχαίο; Αργότερα τήρησαν ηχηρή αποχή από την ψηφοφορία για την είσοδο της Accept στο Συμβούλιο, μαζί με ορισμένους αντιπροσώπων άλλου (θεωρητικά) πιο προοδευτικού κομματικού χώρου. Τυχαίο;
Το πιο ενδιαφέρον; Σε έγγραφο που προτάθηκε σχετικά με τις σεξουαλικές διακρίσεις, γινόταν αναφορά στην ανάγκη για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης (στην αρχή του εγγράφου) και στη νομική κατοχύρωση των σχέσεων μεταξύ ομόφυλων (προς το τέλος του εγγράφου).

Οι ίδιοι προοδευτικοί κεντρώοι πρότειναν τροποποίηση για τη διαπαιδαγώγηση και... αγνόησαν την πιο επίμαχη πρόνοια για τη νομική κατοχύρωση. Κάτι δεν συνάδει εδώ; Το πιθανότερο είναι να μην διάβασαν το έγγραφο μέχρι το τέλος...

-δημοσιεύτηκε στα παραπολιτικά του σημερινού Πολίτη