Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007

Nτου γιού λάικ κκόμεντι;

Ε, τελικά το πείραμα μου με τις χαρές του πεζοδρομίου δεν πήγε τόσο καλά όσο θα ήθελα. Άρχισα να δουλεύκώ στην προώθηση εισιτηρίων για τζείνο το κόμεντι κλαμπ πριν που καμιά εφτομάδα, τζαι από οτι θα εκαταλάβατε έν μου εφκήκε ακριβώς φυσική η δουλειά. Να φανταστείτε όποτε πάω να γράψω τη λέξη εισιτήριο αναγκάζουμαι να κοιτάξω στο λεξικό.

Η δουλειά ήταν σχετικά απλή. Φκαίννεις στο πεζοδρόμιο, τραβάς την προσοχή του κόσμου που ρέσσει τζαι προσπαθείς να τους πείσεις να σου δώκουν ένα εικοσάρι. Με το οποίο εικοσάρι, άλλως Andrew Jackson, μπορεί να πάει στο comedy club είτε με παρέα άλλα τέσσερα άτομα, είτε με παρέα ένα άτομο θκιό φορές, όποτε να 'ναι, που τα τωρά ως τον Νιόβρη.

Μπορείς λοιπόν να τραβήσεις την προσοχή με το κλασσικό "do you like comedy?" ή ακόμα τζαι να δοκιμάσεις άλλες εξωτικές είδους προσεγγίσεις τις οποίες έχουν εφαρμόσει τα Ελληνικά καμάκια σε κορασίδες ανά το παγκόσμιο. Φυσικά το "ντου γιου λάικ μαντμαζέλ δε Γκρις" δεν πιάννει στο εξωτερικό εκτός τζαι αν αναφέρεις τα περήφανα γονίδια σου σε στρατηγικό σημείο της συζήτησης.

Τι εμάθα:
1. Αν θέλετε να πουλήσετε κάτι, ή να τραβήξετε την προσοχή σε δρόμο της Νέας Υόρκης μεν μπείτε στον κόπο να μιλήσετε σε οποιαδήποτε κοπελλούα φέρνει σε μοντέλο. Η κοπέλλα άκουει τόσα τζαι τόσα κάθε μέρα που πλέον είναι στον αυτόματο πιλότο τζαι αγνοεί τους πάντες βάσει προγραμματισμένων προεπιλογών λειτουργίας.
2. Άμα δείτε κόσμο με κουστούμι, γραβάτα ή ταγιεράκι επαγγελματικό να περπατούν ζωηρά, εν θα δείτε αποτέλεσμα αν τους προσεγγίσετε γιατί απλά παν δουλειά ή μόλις εφύαν που το απροσδιορίστου είδους βαρετό γραφείο τους για να τσιμπήσουν ένα Στάρμπακς τζαι μια caesar salad. Εννοείται πως θα τους προσεγγίσετε, αν μη τι άλλο για να τους αποδιοργανώσετε.
3. Οι οικογένειες τουριστών δεν είναι συνήθως καλός στόχος γιατί έχουν μαζί τους έναν λόχο ανήλικα τα οποία δεν θέλουν να πάρουν εις πιθανόν ακατάλληλο θέαμα. Καλύτερα να βρείτε κάποιο ζευγαράκι, μια παρέα από φοιτητές, ντόπιους ή τουρίστες, τέτοια.
4. Και τέλος, δεν υπάρχει τρόπος να ξέρετε τι γλώσσα θα μιλούν τα θύματα σας. Αν μιλούν αγγλικά κάτι μπορεί να κάμετε. Το πιο πιθανόν είναι να ακούσετε από Ισπανικά [πρώτο στις κυκλοφορίες] εώς Γαλλικά τζαι κανένα Τούρτζικο. Πάντως στο Times Square τις μια- δύο εφτομάδες που εστήθηκα, Κυπραίο δεν ήβρα, ούτε από Ελλάδα.

Εβδομάδα; Εβδομάδα. Η δουλειά τούτη καλά μου παιδιά δεν πληρώνει με την ώρα. Πληρώνει με προμήθεια. Βλέποντας οτι δεν μου έβγαινε το δαιμόνιο των πωλήσεων [ούτε αερόθερμο σε εσκιμώο] βρέθηκα στο δίλημμα. Να επιμείνω ηρωικά μέχρι να μάθω να πουλώ; Ή να κατατροπώσω την περηφάνια μου στο ξύλο και να ψάξω για αλλού;

Αν το 'βρετε.

Και τώρα, ένα μουσικό διάλειμμα.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αν είναι να κάμνεις πεζοδρόμιο, πάεννε σε "κλαμπ" με συγχωριανούς, γοήτευσε πρόθυμα θύματα είτε ος γκράντε εραστής είτε ως "ο παλιός' που θα τους δείξει τα μυστικά της πόλης... και στο κατάλληλο χρόνο ρίξε σφήνα το θέμα "stand up-comedy".

Μαμώτο, μόνο να προσπαθήσεις έτσι πράμα ...φκάλλεις υλικό για 15 λεπτά κομμάτι. Αν αποτύχεις στις πωλήσεις, πουλάς το σαν κείμενο στους καλλιτέχνες που εργοδοτούνται στο μαγαζί.

Ε;

Ηλίθιο Αγρινό