Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2007

Προώθηση τζει

Δεν νομίζω να υπάρχει κανένας που να παρακολουθεί τα κυπριακά μπλογκς τζαι δεν έσιει προσέξει το Προεδρικές.blogspot.com στο οποίο συνεισφέρω τζαι εγώ. Επειδή εν εξώρτωσα να το αναφέρω ως τωρά, παίρνω αφορμή το ότι τις τελευταίες μέρες ασχολούμαι περισσότερο μαζί του τζαι βάλλω μια ταπέλλα να σας οδηγήσει παρατζεί για να ανακαλύψετε τι γίνεται όταν η προεκλογική συζήτηση αφήνει για λλίο τα σαΐνια τους πολιτικούς μας τζαι περνά σε μια παρέα βιδωμένων με άναρχες δομές τζαι κάποτε σατιρική, κάποτε σοβαρή διαθέση.

Οι θκιό συνεισφορές μου μέχρι στιγμής- μια αναφορά στις προεκλογικές δεσμεύσεις του Κινήματος Οικολόγων Περιβαλλοντιστών, τζαι ο σχολιασμός μιας τηλεοπτικής συζήτησης που έγινηκε η αφορμή να αρκέψει μια πολλά γόνιμη συζήτηση για την αξιοπιστία του ΡΙΚ τζαι το φαινόμενο του "μα εγώ/αυτός/τούτοι εν τζαι" [άλλως το φαινόμενο της απολογίας] στην Κυπριακή πολιτική.

Να σας πω τζαι οτι ήβρα δουλειά; Τζαι οτι όπου να 'ναι επιστρέφω με λλιότερο φιλόδοξα ππόστ;

Τρίτη 14 Αυγούστου 2007

Άτιτλον

Καλά, εν εβαρέθηκε να προσπαθεί τούτος; Αμάν ξερή κκελλέ... Όι τίποτε άλλο αλλά εν έχω τζαι όρεξη για άλλες εμπνευσμένες Παλμοηδείς αναλύσεις.

Τουλάχιστον γίνουνται τζαι κάποια καλά, έστω καθυστερημένα τζαι έστω [εντελώς τυχαία] σε περίοδο προκριματικών εκλογών. Είπε ο κύριος Rove καθώς επακκεττάρισκε:
There's always something that can keep you here, and as much as I'd like to be here, I've got to do this for the sake of my family.
Που τα σήμερα οι Simpsons δεν είναι η πλέον λαοφιλής οικογένεια της Αμερικής. Που τα σήμερα εν οι Roves.

Τέλος, έμαθα σήμμερα ότι τζαι τον Μεσαίωνα εχτίζαν όπου εβρίσκαν. Η απουσία κάθε έννοιας πολεοδομίας δηλαδή είνα πανανθρώπινο χαρακτηριστικό.

Πέμπτη 9 Αυγούστου 2007

Nτου γιού λάικ κκόμεντι;

Ε, τελικά το πείραμα μου με τις χαρές του πεζοδρομίου δεν πήγε τόσο καλά όσο θα ήθελα. Άρχισα να δουλεύκώ στην προώθηση εισιτηρίων για τζείνο το κόμεντι κλαμπ πριν που καμιά εφτομάδα, τζαι από οτι θα εκαταλάβατε έν μου εφκήκε ακριβώς φυσική η δουλειά. Να φανταστείτε όποτε πάω να γράψω τη λέξη εισιτήριο αναγκάζουμαι να κοιτάξω στο λεξικό.

Η δουλειά ήταν σχετικά απλή. Φκαίννεις στο πεζοδρόμιο, τραβάς την προσοχή του κόσμου που ρέσσει τζαι προσπαθείς να τους πείσεις να σου δώκουν ένα εικοσάρι. Με το οποίο εικοσάρι, άλλως Andrew Jackson, μπορεί να πάει στο comedy club είτε με παρέα άλλα τέσσερα άτομα, είτε με παρέα ένα άτομο θκιό φορές, όποτε να 'ναι, που τα τωρά ως τον Νιόβρη.

Μπορείς λοιπόν να τραβήσεις την προσοχή με το κλασσικό "do you like comedy?" ή ακόμα τζαι να δοκιμάσεις άλλες εξωτικές είδους προσεγγίσεις τις οποίες έχουν εφαρμόσει τα Ελληνικά καμάκια σε κορασίδες ανά το παγκόσμιο. Φυσικά το "ντου γιου λάικ μαντμαζέλ δε Γκρις" δεν πιάννει στο εξωτερικό εκτός τζαι αν αναφέρεις τα περήφανα γονίδια σου σε στρατηγικό σημείο της συζήτησης.

Τι εμάθα:
1. Αν θέλετε να πουλήσετε κάτι, ή να τραβήξετε την προσοχή σε δρόμο της Νέας Υόρκης μεν μπείτε στον κόπο να μιλήσετε σε οποιαδήποτε κοπελλούα φέρνει σε μοντέλο. Η κοπέλλα άκουει τόσα τζαι τόσα κάθε μέρα που πλέον είναι στον αυτόματο πιλότο τζαι αγνοεί τους πάντες βάσει προγραμματισμένων προεπιλογών λειτουργίας.
2. Άμα δείτε κόσμο με κουστούμι, γραβάτα ή ταγιεράκι επαγγελματικό να περπατούν ζωηρά, εν θα δείτε αποτέλεσμα αν τους προσεγγίσετε γιατί απλά παν δουλειά ή μόλις εφύαν που το απροσδιορίστου είδους βαρετό γραφείο τους για να τσιμπήσουν ένα Στάρμπακς τζαι μια caesar salad. Εννοείται πως θα τους προσεγγίσετε, αν μη τι άλλο για να τους αποδιοργανώσετε.
3. Οι οικογένειες τουριστών δεν είναι συνήθως καλός στόχος γιατί έχουν μαζί τους έναν λόχο ανήλικα τα οποία δεν θέλουν να πάρουν εις πιθανόν ακατάλληλο θέαμα. Καλύτερα να βρείτε κάποιο ζευγαράκι, μια παρέα από φοιτητές, ντόπιους ή τουρίστες, τέτοια.
4. Και τέλος, δεν υπάρχει τρόπος να ξέρετε τι γλώσσα θα μιλούν τα θύματα σας. Αν μιλούν αγγλικά κάτι μπορεί να κάμετε. Το πιο πιθανόν είναι να ακούσετε από Ισπανικά [πρώτο στις κυκλοφορίες] εώς Γαλλικά τζαι κανένα Τούρτζικο. Πάντως στο Times Square τις μια- δύο εφτομάδες που εστήθηκα, Κυπραίο δεν ήβρα, ούτε από Ελλάδα.

Εβδομάδα; Εβδομάδα. Η δουλειά τούτη καλά μου παιδιά δεν πληρώνει με την ώρα. Πληρώνει με προμήθεια. Βλέποντας οτι δεν μου έβγαινε το δαιμόνιο των πωλήσεων [ούτε αερόθερμο σε εσκιμώο] βρέθηκα στο δίλημμα. Να επιμείνω ηρωικά μέχρι να μάθω να πουλώ; Ή να κατατροπώσω την περηφάνια μου στο ξύλο και να ψάξω για αλλού;

Αν το 'βρετε.

Και τώρα, ένα μουσικό διάλειμμα.

Τρίτη 7 Αυγούστου 2007

Εις άγραν εργασίας

Συνεχίζοντας τις μεταφοιτητικές ανησυχίες του, ο ήρωας μας βρίσκεται στην τραγική θέση του υπόλοιπου μπουλουκκιού των επίδοξων δημοσιογράφων/γραφιάδων της Νέας Υόρκης. Κάπου ανάμεσα στην απόλυτη πενία τζαι την ουτοπία του Νεογιορκέζου αρπαχτοφρίλανσερ συγγραφέα που τον παρακαλούν να γράφει δεξιά τζαι αριστερά.

Στη μέση βρίσκεται φυσικά το ιδανικό, η μόνιμη δουλειά σε ένα περιοδικό, εφημερίδα ή δεν ξέρω τζαι εγώ τι, με οτι κάτσει στα αχαρτογράφητα όρη του να γράφεις για newsletters φαρμακευτικών εταιριών ή στον πολλά υποσχόμενο τομέα του να είσαι προσωπικός βοηθός μεγαλομανών αυθεντιών. Μέχρι όμως είτε να δώκει πάνω στην ιδανική μέση κατάσταση είτε να χτίσει γύρω σου την ουτοπία του πολυζήτητου φρίλανσερ, ο νεκατομένος ήρωας μας θα πρέπει να πιάσει του βούρου ότι δουλειά βρει μπροστά του μπας τζαι φκάλει το χαμ αυτού το επιούσιο. Κάτι σαν τον στερεοτυπικό "σερβιτόρο την μέρα, ηθοποιό το βράδυ". Και πώς πείθεις εαυτόν οτι δεν θα καταλήξεις ο σερβιτόρος που στα διαλείμματα τζαι στα πάρκα μετά τη δουλειά προσπαθεί να γράψει το πλέον γαμάτο μυθιστόρημα του 21ου αιώνα, ή τουλάχιστον ένα απομνημόνευμα που εν τζαι της μόδας;

Πολύ απλά δεν πείθεις εαυτόν. Απλά δουλεύκεις, οργανώνεσαι τζαι κουντάς τον εαυτό σου [ελπίζω όι στα όρια] να φκάλει δουλειά. Τζαι φυσικά αναγνωρίζεις πως τζαι οι γέριμες δουλειές εν δουλειές τζαι αρκέφκεις να χαμηλώνεις τα στάνταρντς. [Όταν κατεβούν αρκετά τα στάνταρτς τζαι ενδώσω στο αγαπημένο επάγγέλμα της Παπαρίζου θα σας ενημερώσω για τις τιμές].

Έτσι πλέον η πρώτη μου δουλειά σαν Νεογιορκέζος είναι να πουλώ εισιτήρια για ένα stand up comedy club στους δρόμους. Συγκεκριμένα, αν έρτετε προς Νέα Υόρκη στο άμεσο μέλλον τζαι κατεβείτε στο Times Square ίσως με βρείτε να σας ρωτώ αν σας αρέσκει το στάντ απ κόμεντι και αν θέλετε να πιάσετε δυο, τρία, τέσσερα εισιτήρια στην τιμή του ενός.


Άρχισα να καταλαβαίνω γιατί οι δημοσιογράφοι καταλήγουν αλκοολικοί.

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2007

Ίντα εκλογές; Άγια ολάν, αφού έσιει στρατόν.

Εντάξει, προφανώς το ΑΚ στην Τουρκία ενίκησε τις εκλογές. Τζαι λαλώ προφανώς για να είμαι συμβατός με τις όπως πάντα πανέξυπνες τζαι προσεκτικές αντιμετωπίσεις της Εθναρχίας τζαι της υπόλοιπης Νέας Τριμερούς- η Εθναρχία θωρεί τζείνα που θέλει, ας πούμε τον
ουσιαστικό ρόλο, που διαδραματίζει ο στρατός στην Τουρκία και τις έντονες θέσεις του στο κυπριακό

[παρόλο που μετά τα αποτελέσματα των εκλογών πρώτη φορά έσιει Ισλαμικό κόμμα τον αέρα να μεν σίυψει μόλις του πει ο Μπουγιουκανίτ] τζαι φυσικά είπε μας τζαι για το ότι

εισήλθε στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση το ακροδεξιό κόμμα της Εθνικιστικής Δράσης των "Γκρίζων Λύκων", του Ντεβλέτ Μπαχτσελί.ε
τζαι πως

μετά την εξέλιξη αυτή ο Ταγίπ Ερντογάν, υποστήριξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ενδεχομένως να αντιμετωπίσει με πιο σκληρό τρόπο τα εθνικά ζητήματα, προκειμένου να ικανοποιήσει τους ακραίους εθνικιστές.

Επείδη ένα κόμμα που έπιασε 14% εννά κάμμει ότι θέλει το ΑΚ [το οποίο ΑΚ εν περίπου στα 40% τζαι κατά πάσα πιθανότητα ήβρε τα με τον στρατό τωρά που εν μπορεί να βάλει όποιον του κατεβεί για Πρόεδρο]. Κάποιος να εξηγήσει του Πάλμα την διαφορά μεταξύ Προεδρικού τζαι κοινοβουλευτικού συστήματος παρακαλώ; Τζαι οτι η κοινή λογική επιβάλλει πως ένα μετριοπαθές κόμμα όπως το ΑΚ εννά προσπαθήσει να έβρει μετριοπαθείς διεξόδους για να μεν αρρώσουν οι Ευρωπαίοι τζαι να μεν σιαστεί ο στρατός;

Αλλά εντάξει, εν τζεν ανάγκη να κάτσουμε να σκεφτούμε. Έσιει στρατόν ολάν, τζαι ο στρατός κάμμει ότι θέλει.

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2007

Λατρεμένη ομοιογένεια

Προσπαθώντας να διατηρήσω έναν σχετικά σταθερό ρυθμό δημοσιεύσεων εννά σας κοπυποστάρω σήμμερα ένα άρθρο το οποίο δημοσίευσα σε ομογενειακή εφημερίδα τον Μάρτη. Έννεν ακριβώς φρέσκο αλλά το θέμα βρίσκεται ακριβώς στο ίδιο σημείο που το άφησα τότε, όταν μέσα στα νεύρα έγραψα το άρθρο στο τρένο από την Αστόρια προς το Μανχάταν.

Είναι θέμα ομογενειακό, κάτι με το οποίο έχω ασχοληθεί περισσότερο από οτι θα ήθελα, αλλά να δείτε πως στην κατάσταση των μέσων μαζικής ενημέρωσης της Αστορίας μπορούμε να μάθουμε πολλά τζαι για το Κυπριακό χωριό. Δημοσιεύτηκε λοιπόν σε μια όσο να 'ναι αξιοπρεπή εφημερίδα της Αστόριας, λίγες εβδομάδες πριν φύγω βράζοντας από αυτό το παναΐρι.

Τι έμαθα στην Ομογένεια
Γράφει ο Γιώργος Κακούρης
Ένας νέος δημοσιογράφος που μόλις βγαίνει από το αυγό μαθαίνει και αντιλαμβάνεται πολλά όταν ασχοληθεί με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Ελληνόφωνης κοινότητας της Νέας Υόρκης. Δεν τα μαθαίνει όλα μονομιάς (γηράσκουμε αεί διδασκόμενοι άλλωστε) αλλά όταν μετά από δυόμισι χρόνια έχει, όπως εγώ, περάσει από την ελπίδα στην αδιαφορία και από εκεί στην απαξίωση και τούμπαλιν, καταλήγει να έχει αποκομίσει και κάτι.

Σημείο 1ον: Στην Αστόρια, Μ.Μ.Ε. δεν πάει να πει Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αλλά Μέσα Μονομανούς Εμπάθειας. Το κάθε τσαρδί, έντυπο, ραδιοφωνικό ή διαδικτιακό δημιουργείται από αντίδραση σε όλα τα υπόλοιπα. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι το κάθε μέσο είναι φορέας των προσωπικών σχέσεων αυτού που το έχει και ότι πέφτει τόσο εύκολα στο λούκι να καθορίζεται από τι θα πει για τους απέναντι; Και για το αν θα αφήσει το κοινό του να πάει και στους απέναντι ή να τολμήσει να εξασκήσει το δικαίωμα του στην επιλογή; Από οτι φαίνεται ο σκοπός τέτοιων μέσων δεν είναι να ενημερώσουν με κάποια δεοντολογία, να ψυχαγωγήσουν με κάποια ποιότητα ή, όπως κάθε επιχείρηση, να βγάλει κέρδος. Το οποίο μας οδηγεί στο-

Σημείο 2ον: Ένα υγιές μέσο εργάζεται είτε με έσοδα από διαφημίσεις είτε με κρατική υποστήριξη είτε με την υποστήριξη του κοινού του. Κοινή λογική. Ένα ομογενειακό μέσο δουλεύει με αγαθοεργίες, παρακάλιο, κάποτε εκβιασμούς ή αγιογραφίες ατόμων και θεσμών. Αν έβγαινε η New York Times ας πούμε με το πρωτοσέλιδο να μας λέει πόσο μεγάλη επιτυχία ήταν το τάδε gala ή πόσο γενναιόδωρη η τάδε δωρεά θα τους παίρναμε με τις πέτρες. Αν το προσέχαμε δηλαδή το πρωτοσέλιδο της Times γιατί-

Σημείο 3ον: Τα Ομογενειακά Μέσα Μονομανούς Εμπάθειας κατά κανόνα αφορούν ένα φανταστικό κρατίδιο σε μια γωνιά της Νέας Υόρκης η οποία προφανώς έχει αποσχισθεί από τις Η.Π.Α. και είναι υπερπόντια αποικία της Ελληνικής Δημοκρατίας στο αρχαιοελληνικό πρότυπο, χωρίς οποιαδήποτε σχέση με την χώρα στην οποία βρίσκεται. Για αυτό ας πούμε η αύξηση των επιτοκίων και η τιμή της ντομάτας στην Μητέρα Πατρίδα είναι πιο σοβαρό θέμα από την τιμή της βενζίνης στο New Jersey και τις δηλώσεις ενός Πολιτειακού Βουλευτή. Άμα θέλετε ενημέρωση για την κοινωνία στην οποία βρίσκεστε χάσετε- αυτά μπορείτε να τα βρείτε καλύτερα στα Αγγλόφωνα Αμερικάνικα μέσα. Όσο για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα... η δορυφορική και το διαδίκτυο σας δίνουν την ευκαιρία και ενημέρωση να έχετε και σοβαρή ανάλυση να ακούσετε.

Σημείο 4ο: Όσο για τις επόμενες γενιές Ελληνοαμερικάνων, που οποιοδήποτε σώφρων Μέσο θα ήθελε να προσεγγίσει, αυτά που θέλουν να μάθουν για τα νέα από την πατρίδα τα μαθαίνουν από τις προαναφερθείσες νέες διόδους επικοινωνίας. Το δυνατό σημείο των Μέσων Μονομερούς Εσωστρέφειας μπορεί να είναι τα ομογενειακά θέματα, αλλά όσα παιδιά Ελληνικής καταγωγής έχω γνωρίσει ενδιαφέρονται περισσότερο για τον Πετρέλη και το Παρά Πέντε παρά για την Ομοσπονδία. Υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά είναι γεγονός πως για τα μορφωμένα παιδιά στο πανεπιστήμιο μου εμείς στα ομογενειακά μέσα είμαστε μια γραφικότητα που αφορά ίσως τον παππού τους και η Αστόρια μια τεράστια καρικατούρα.

Δεν είμαι απαισιόδοξος. Με χαρά μου βλέπω να γίνονται προσπάθειες που με διαψεύδουν σε όλα τα παραπάνω σημεία, αν όχι στα Μ.Μ.Ε., τουλάχιστον στην συμμετοχή ομογενών όλων των ηλικιών σε εκδηλώσεις και προσπάθειες διατήρησης της Ελληνικής ταυτότητας της κοινότητας. Η κοινότητα υπάρχει, αναπτύσσεται και ευημερεί, πολύ φοβάμαι όμως πως εμείς στα μέσα έχουμε μείνει πίσω. Θα δούμε υγιή Μ.Μ.Ε. τα οποία ούτε υποχείρια θα είναι ούτε θα βρίσκονται στο άλλο άκρο της απέραντης αποδιοργάνωσης και απαξίωσης από την γενιά που μπορεί να της δώσει ζωή. Το ερώτημα είναι κατά πόσο αυτά τα μέσα θα είναι αυτά που έχουμε τώρα.

Ωραία η ηθογραφία αλλά για το θέατρο, όχι για τα ράδια και τις εφημερίδες.


Κυριακή 15 Ιουλίου 2007

... την διαφήμιση ουδείς

Σύμφωνα με φίλους και γνωστούς αυτό θα έπρεπε να το είχα αναφέρει εδώ τζαι θκιό- τρεις μέρες, αλλά επειδή το να αναβάλω πράγματα χωρίς λόγο είναι ένα από τα καλύτερα στοιχεία του χαρακτήρα μου σας τα λέω σήμερα.

Αυτή τη Κυριακή [σήμερα δηλαδή για όσους βρίσκονται εν γη εναλία] εκδίδομαι! Πιο συγκεκριμένα, ένα μικρό διήγημα το οποίο έγραψα δημοσιεύεται σήμερα στον Εξάγγελο, το μηνιαίο ένθετο του Πολίτη.

Και παρά την σημερινή επάρατη επέτειο [ναι ναι, επάρατη], το διήγημα δεν έχει να κάνει με το πραξικόπημα αλλά με το άλλο αγαπημένο θέμα όλων μας. Τίτλος: "Πορνοαπαγόρευσις".

Αυτά από μένα για σήμερα. Αν θέλετε επετειακά σας παραπέμπω εδώ για κάτι παλιότερες επετειακές μου σκέψεις και στην Δρακουνάρα μας η οποία και πάλι με καλύπτει απόλυτα.

Και μια ευχάριστη είδηση [από Πολίτη]:
"Θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι νεανικό, φρέσκο και με στυλ για τους μαθητές μας", δήλωσε ο Ερωτόκριτος, τονίζοντας ότι ήταν τιμή του που του ζητήθηκε από τον υπουργό Παιδείας, Άκη Κλεάνθους, να αναλάβει το όλο σχεδιασμό της νέας μαθητικής ενδυμασίας. [...] Όσο για τους χρωματισμούς που επιλέγηκαν για τις νέες μαθητικές στολές, υπογράμμισε πως δεν ήταν καθόλου τυχαίοι. "Η νέα ενδυμασία των μαθητών στηρίζεται στα χρώματα της κυπριακής σημαίας, δηλαδή το πορτοκαλί-κίτρινο, λευκό και πράσινο και στο γαλάζιο της ελληνικής σημαίας".
Έτσι καλά μου παιδάκια. Μην και ξεχάσετε γιατί διατηρούμε ζωντανό τον αγώνα από το 1931. Για να ντύνεστε αεροσυνοδοί κάθε μέρα στο σχολείο και να μπορείτε να διαδηλώνετε τον πατριωτισμό σας και με ένα γαλάζιο μεταξωτό φουλάρι στας εθνικάς εορτάς.

Τρίτη 26 Ιουνίου 2007

Η Σριλανκέζα μας επέθανεν, πρέπει να καθαρίσω

Μην ανησυχείτε, δεν έχουμε όντως Σριλανκέζα, άρα κανείς δεν επέθανε. Πρόκειται για μια έκφραση η οποία υποδεικνύει πως έφτασα σε ένα οριακό σημείο και μετά από δύο ολόκληρες μέρες αναβολών, δικαιολογιών κουλουπού, αποφάσισα να καθαρίσω το μπάνιο.

Ιδού η κατάσταση- το κτίριο όπου εν το διαμέρισμα μου προφανώς εχτίστηκε έχοντας υπ' όψιν ξανθούς, σπανούς βορειοευρωπαϊκής καταγωγής Αγγλοπροτεστάντες. Για αυτό μάλλον τζαι τα υδραυλικά μας δεν αντέχουν την τρίχα όι ενός, όι θκυό, αλλά τριών Κυπραίων. Συγκεκριμένα έχουμε τον συγκάτοικο μου στου οποίου το κεφάλι φυτρώνει ένα λιοντάρι της Νεμέας, την αδερφή μου που σαν καλή Κυπραία Μεσαρίτισσα *είναι* λιοντάρι της Νεμέας και εμένα που σαν να μεν με εφτάναν οι τρίχες που έχω, χάνω περίπου αρκετό μαλλί για ένα λιοντάρι της Νεμέας κάθε μήνα.

Έτσι τα υδραυλικά της μπανιέρας μας στουππώνουν, τα νερά μεινίσκουν περισσότερη ώρα από ότι πρέπει στην μπανιέρα, τζαι σαν αποτέλεσμα σορώφκουνται ούλλα τα τριχώματα τζαι ούλλα τα σαπούνια τζαι οι ζούρες μας τζαι στεχνώνουν μέσα στην μπανιέρα.

Για να αντιμετωπίσουμε αυτή τη φυσική καταστροφή, εν απουσία καμαριέρας το είδος της οποίας δεν έχουμε δει ποτέ από κοντά, λαϊκά παιδιά γαρ, παίρνουμε ένα ζευγάρι γάντια, ένα τελλούι τζαι ένα που τα ειδικά σπρέι για τα πλακάκια. Ψεκάζουμε κάμποσο μέσα στην μπανιέρα ώσπου να βρεθούμε σε κίνδυνο να φυρτούμε που τες αναθυμιάσεις, αφήνουμε το υγρό να κάτσει για λλίο, και ακολούθως κάνουμε επίθεση με το τελλούι τζαι τρίφουμε μανιωδώς. Ξεπλέννουμε με μπόλικο νερό και επαναλαμβάνουμε ώσπου είτε να γινεί η μπανιέρα γυαλλί είτε μαστουρώσετε από τις αναθυμιάσεις. Αν μαστουρώσετε από τις αναθυμιάσεις χαλαρώστε. Αποστολή δεν εξετελέσθει μεν, εσείς περνάτε πολύ καλά παρακολουθώντας Passions στο NBC δε.

Επιβιώνοντας αυτής της δοκιμασίας, από αυτές που φτιάχνουν τους άντρες μαζί με το γιαπί, το πηλοφόρι, το μηστρί, διακατέχεσαι από μια τεράστια ευχαρίστηση τζαι κουνουστάς ούλλη την υπόλοιπη ημέρα.

*ο κύριος στη φωτογραφία έννεν κανένας συγγενής, είναι ένας τύπος από το Αζερμπαϊτζάν ο οποίος μπανιαρίζεται σε ακάθαρτο πετρόλαο. Η φωτογραφία είναι από αυτό το ντοκυμαντέρ το οποία ανακάλυψα κατά λάθος [ρίξετε μια αμμαθκιά, έχει πολλύ ενδιαφέρον αν τζαι δεν ξέρω πόσο ρεαλιστικό ένει]. Η μόνη σχέση του ποστ με την φωτογραφία είναι η κατάσταση της μπανιέρας.

Τρίτη 5 Ιουνίου 2007

Τζείνη η σελίδα πώς πάει; [2]

Τώρα άμα σας πω ότι η ιστοσελίδα του ΡΙΚ ανανεώθηκε επιτέλους; Και ότι βελτιώθηκε απίστευτα; Θα μου πείτε να ελέγχω πρώτα πριν παραπονεθώ για κάποια κατάσταση μπας και βελτιωθεί;

Μάλιστα η ιστοσελίδα δεν είναι πλέον απλώς ιστοσελίδα αλλά ιστότοπος [που νομίζω είναι η σωστή μετάφραση του web place]. Μάλλον για αυτό οι σελίδες για το ράδιο εν τέλλεια διαφορετικές που τζείνες για την τηλεόραση. Είναι ίσως παράξενη επιλογή [συνήθισα την ΕΡΤ και το BBC όπου οι σελίδες είναι περίπου ομοιόμορφες] και σηκώνει βελτίωση. Για παράδειγμα πρέπει το ΡΙΚ να αποφασίσει αν οι σελίδες θα είναι στα Ελληνικά, στα Αγγλικά, ή αν θα υπάρχουν ξεχωριστές εκδοχές της κάθε σελίδας. Ακόμα βλέπω πως οι ίδιες οι σελίδες, πέρα από την μορφή τους, είναι υπό κατασκευή. Οι νέες σελίδες όμως κάμμουν τη δουλειά τους τζαι μάλιστα πολλά καλύτερα που την προηγούμενη κατάσταση.

Από τη μια η σελίδα του ΡΙΚ τζαι που την άλλη οι σελίδες της Κυβέρνησης, φαίνεται αρχίσαμε να ανακαλύπτουμε το διαδίκτυο και επισήμως. Άμα υπολογίσουμε και τις ανεξάρτητες προσπάθειες και δουλειές που εμφανίζονται όπως το Access Art και το φάλιες.org [του οποίου η πρώτη μορφή έγινε απλώς αρχείο αλλά ακόμα επιβιώνει κάπως στο Wordpress].

Χάτες. Το επόμενο βήμα; Να ανακαλύψουν οι σελίδες της Κυβέρνησης τα Τούρτζικα. Τα οποία, αν θυμάστε, είναι η δεύτερη επίσημη γλώσσα της Δημοκρατίας [στο Άρθρο 3].

Δευτέρα 28 Μαΐου 2007

Τζείνη η σελίδα πώς πάει;*

Πριν από κάτι μήνες [δηλαδή με τον δικό μου ρυθμό πέντε πποστς πριν] ασχολήθηκα με του ΡΙΚ το ανάγνωσμα. Δεν ήταν τζαι καμιά απίστευτη δουλειά από μπλογκικής απόψεως και τώρα που το διαβάζω ξανάθυμάμαι πως άμα φιλοδοξείς να γράφει οτιδήποτε για λεφτά τζαι δεν θέλεις να βελτιωθείς μέσω ειλικρινούς αυτοκριτικής τζαι προτιμάς να αποφεύγεις τις αδυναμίες σου έννεν καλή ιδέα να... Εεε, στο θέμα μας.

Επέστρεψα στο θέμα του αγαπημένου μου σάιτ [που εστήθηκε πριν που σχεδόν μια πενταετία τζαι έshει να συντηρηθεί που πριν να στηθεί το ίδιο το ΡΙΚ] γιατί πρόσεξα, αρκετά καθυστερημένα μια απάντηση στο ποστ. Την οποία, επειδή ξέρω ότι είσαστε κούνοι τζαι δεν θέλετε να κάμετε κλικ το λινκ, παραθέτω:
Για όσους το διαβάσουν το άρθρο αυτό, σας απαντώ πίσω με μόνο μια γραμμή.
Το όνομα μου είναι Αντρέας Ζαντής. Απλά είχα σχεδιάσει την ιστοσελίδα του ΡΙΚ σε κάποια στιγμή το 2003-4. Σταμάτησα να εργοδοτούμαι απο το ΡΙΚ απο το Σεμπτέβρη του 2004. ΑΥΤΑ. Ευχαριστώ.....
Να είναι καλά ο κύριος Ζαντής που μας απάντησε. Και δεν με εκπλήσσει που το πρώτο πράγμα που αναφέρει είναι οτι απλά είχε σχεδιάσει την σελίδα και κάποια στιγμή σύντομα μετά έφυγε από το ΡΙΚ. Ξέρετε, "εγώ την έφτιαξα, από εκεί και πέρα, νίπτω τας χείρας μου." Φαντάζομαι, ξανακοιτώντας την σελίδα, ότι μπορεί όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί να ήταν αρκετά καλύτερη. Είπαμε, το πιο πιθανόν είναι πως για την κατάσταση της σελίδας φταίει ο όποιος επικεφαλής του ΡΙΚ, διαχρονικά. Ή όποιος την διαχειρίζεται τώρα.

Κρίμα που δεν έχω κάποιο τρόπο να επικοινωνήσω με τον κύριο Ζαντή αλλά c' est la vie. Η σελίδα πάντως ακόμα είναι μια υπέροχη Ρωσσική σαλάτα, μια από τις διαχρονικές αξίες σε αυτή τη ζωή. Πώς και δεν υπάρχει δαμέ μια προκύρηξη προσφοράς για νέα σελίδα; [Τζαι εγώ αναρωθκιούμουν τόσο τζαιρό τι εν τα tenders...]

Α ναι, τζαι administrator επειδή η σελίδα για την Πρώτη Καλημέρα δεν ανανεώθηκε από το 2004. Ο Τσουρουλλης εμετακόμισε Σίγμα ή εν η ιδέα μου;

*Τούτη: http://www.cybc.com.cy/

Πέμπτη 24 Μαΐου 2007

ττου μπιζι φορ μπουκς;*

Στην Αμερική φαίνεται είτε ο κόσμος βαρκέται να πιάει ένα βιβλίο τζαι να το βαστά μαζί του στο τρένο είτε [πιο πιθανόν] το *πώς* πουλείς κάτι είναι εξ ίσου σημαντικό με το τι πουλείς. Τούτο το σάιτ ας πούμε, το οποίο ανακάλυψα χάρη στον θείο Ρόιτερς, προσφέρεται για να στέλνει στο ήμεηλ σας δωρεάν βιβλία σε δόσεις. Δίνεις το ήμεηλ σου, διαλέγεις βιβλίο [κλασσικό γιατί δεν εμπίπτει στους νόμους περί δικαιωμάτων, άρα είναι μούχτιν] τζαι κανονίζεις να σου στέλλουν μια με δυο σελίδες την μέρα στο Inbox, τις οποίες διαβάζεις και απο το κινητό αμα λάχει να 'ούμε. Το ωραίο είναι το disclaimer: "Too busy for books?"

Και αναρωτιέμαι, πως μπορεί κάποιος να είναι too busy for books; [Το Blackbury εν νομίζω να το έχουν μόνο οι Κροίσοι πλέον σωστά;] Έννεν κάτι που παίρνει πολλή ώρα, ειδικά στην Νέα Υόρκη [ή όπου άλλου υπάρχουν μακρινές διαδρομές για να πάεις δουλειά αφ' ενός τζαι δημόσιες συγκοινωνίες αφ' ετέρου] όπου μπορείς να θκιαβάσεις θκιο τρεις σελίδες, να μεν σας πω κεφάλαια, ώσπου να φτάσεις στην ρημάδα την στάση σου.

Επίσης κάτι άλλο που δεν πολυκατανόησα- η σελίδα προσφέρει τα βιβλία σε κομμάτια που ίσως σου πάρει το πολύ πέντε λεπτά να διαβάσεις. Μετά φυσικά, αν κρούζεις να μάθεις αν ο Άχαμπ εκαμάκωσε την κωλοφάλαινα στο τέλος, πάεις στην σελίδα τζαι παραγγέλεις το επόμενο. Τζαι καλά, εντάξει εν μούχτιν, εντάξει εν άλλο το στάτους του να σε ρωτά ο άλλος τι κάμμεις τζαι να μπορείς να πεις σοβαρά "θκιαβάζω Ντίκενς στο Βλακμπέρρυ". Εχάθηκε να έβρεις το βιβλίο μεταχειρισμένο που το Άμαζον; Ή να το πιάσεις που καμιά βιβλιοθήκη;

Τζαι επειδή άμα μουρμουρούμε για κάτι πάει να πει οτι μας τρώει ο κώλος μας να δοκιμάσουμε, εγράφτηκα να πιάννω κάθε μέρα ένα κεφάλαιο που τους "Τρεις Σωματοφύλακες". Ίσως τζείνο που μπορεί να τραβήσει κόσμο είναι η περιέργεια του να δεις πως είναι να θκιαβάζεις ένα μυθιστόρημα σε δόσεις, όπως εκάμμαν οι προτινοί στα περιοδικά.

... Το πρώτο κεφάλαιο πάντως εν η εισαγωγή όπου ο Δουμάς παριστάνει πως "τα παρακάτω είναι ιστορικά στοιχεία, φιλώ σταυρό". Τζαι εν έχω Blackberry, εννά το θκιαβάζω με τα ημέηλ μου.

* να σου εδίουν τον κούσπο να πάεις στα χωράφια να σου πω εγώ.

Τρίτη 22 Μαΐου 2007

Μμμ...

Άμα σας πουν οτι εν έσιει λάθος να είσαι απόφοιτος μεν μασάτε, έννεν τζαι πολλά σπουδαίο. Η μόνη διαφορά είναι οτι αντί να αγχώνεσαι για τα μαθήματα αγχώνεσαι πλέον να έβρεις δουλειά για να αρκέψεις [κάποτε] να πληρώννεις τους λοαρκασμούς σου.

Τζαι να αρκέψεις να πληρώνεις τα φοιτητικά δάνεια.

Ε πώς να μεν θέλεις μετά να ξαναπάεις σχολείο όσο πιο γλήορα γίνεται;

Που την άλλη αρέσκει μου η ιδέα να είμαι ελεύθερος επαγγαλμετίας [freelancer στα Κυπριακά] τζαι να δουλεύκω που το ένα κομμάτι στο άλλο- τωρά ας πούμε απομαγνητοφωνώ μια συνέντευξη. [Τζαι όπως πάντα γίνεται με εμένα τζαι τις συνεντεύξεις, τωρά που την ξανακούω σαν να μεν μου πολλοαρέσκει]. Το μόνο πρόβλημα με το να είσαι ελεύθερος επαγγελματίας, έστω ως ένα σημείο, είναι ότι πρέπει να οργανωθείς πολλά καλά.

Κάτι στο οποίο μάλλον έχω αλλεργία.

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2007

Loose-endies

Loipon, ante na arkepsoume pale na mbainoume stin seira. Tha anagkasteite na yposteite Greenglish gia afto to post giati to computer mou en nomizo na eshei to font tis kallitteris glossas ever [pou tha elege tzai o Elytis].

Tessera themata ta opoia niotho tin anagki na proseggiso. Pamentes!

1. Toixos: Prosoxi! Oxi "to teixos" alla "o toixos"*. Min akousei kanenas paraekso "to teixos epese" kai nomisei oti to kaname Berolino ekei pou oi dikoi mas [kai oi dikoi tous] tremoun kai stin idea. Itan istoriki mera sto spiti mou otan eppese o toixos oxi gia ton toixo, alla giati gia proti fora simfonisa me ton Tassario, ever. I aderfi mou, afou me tshekkare an exo pyreto kai leo malakies, pige sto imerologio tou toixou [tou spitiou, oxi tis Ledras] kai simiose tin imerominia gia na tin thymountai oi epomenes genees.
Fisika symfono me tin praksi, oxi aparaitita me tin filosofia piso tis pou mallon itan analogi me tin filosofia tou Mehmet Ali Salat ama eripse tin gefyra pou en itan gefyra alla toixos metamfiesmenos se gefyra. Me alla logia oti to ekane gia na poun oloi "Popo, koita o Papadopoulos, ton noiazei gia tin lysi telika" [pragma kai to opoio ekanan] kai na kerdisei pontous. Elpizoume na pathei oti epathe tzai o Raouf to 2003 otan anoikse to odofragma gia na anagnoristei to psevdokratos tzai telika ekatalikse na voithisei ton kosmo oti i Alli Plevra en eshei havliodontes tzai tzerrata alla oti "en plasmata tzai toutoi olan".
Giati apo oti fenetai o aporriptismos apo fysikou tou ftanei se ena simeio pou, mi ehontas tipota allo na aporipsei, anagkazetai na aporripsei ton eafto tou!

2. Spam comments: Ekserate oti yparhoun tzai spam comments? Opou kapoio bot kammei post sto blog sou, dia sou sygharitiria tzai seirnei sou saranta links gia penis enhancement? Pou tzame katalaveis tzai pos en aftomato programma- giati an itan atomo tha eksere pos oi Kypraioi en xreiazountai penis enhancements. [Isht.]

3. UN: Apo afti tin evdomada o agapitos sas nekatomenos eshei defteri [apliroti] douleia sto Voice of America opou tha voitho ton antapokriti tous sto UN. Cool? Cool. More details forthcoming pou laloun tzai oi kakoi mas daimones.

4. 300: Kala, poly touvlo o Ahmadinejad ores ores. 99.9% tou Hollywood akouei Bush tzai vrazei to giema tous tzai o -Jad thorei sinomosies. Hello, epidi en stin Ameriki en simainei oti akolouthoun kybernitiki grammi. Touta symbainoun sto Iran isos. [Kapoion sas thymizoun oi askopes anti-Amerikanikes eksarseis?]
Aeiste pou mborei ama thelei na erminefsei tin tainia akrivos antitheta. Pos ginetai mia tainia gia mia terastia alazoniki aftokratoria pou koutsoufla pano se mia mikri [alazoniki] xora na einai amerikaniki propaganda? Tin taineia tin eide o kyrios?

Afta gia simera. Ate, tzai tou xronou sta spithkia mas. [Tzeino sto Brooklyn, to allo en to thoro etsi opos pame.]
* efharistoume ton Kwsta Kwnstantinou gia tin diefkrinisi.

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2007

The Wiki Code

Telika i Wikipedia ehei oles tis apantiseis. Akoma tzai se erotiseis pou den skeftikame pote na kanoume.

Isos ehete akousei kapou as poume, tin theoreia oti o kosmos tha teleiosei [i tha pathei kati para poly kako- enas neos diskos me tragoudia tis Paris Hilton isos?] stis 21 Dekembriou tou 2012. Yparhoun diafores ermineies kai diaforoi logoi gia tin epilogi tis sygkekrimenis xronologias, me ton proto na einai mallon to gegonos oti ena arxaio imerologio twn Maya teleionei ekeini akrivos tin imera.

Kai omos i Wikipedia ekryve sta vathi tis akoma enan logo kai akoma mia ekdoxi tis apantisis. Ki exei na kanei me tin Evropaiki Enosi [gegonos pou tha xaropioisei kati monaxous stin Ellada pou evgazan fotia kapote gia tin Sinthiki tou Segen, to ilektroniko fakeloma, to 666 stis taftotites kai alla tetoia mesaionika]. Kante ena klik edo loipon, kai koitakste poia xora tha proedrevei tis Enosis ton Dekemvri tou 2012. Kai poios tha einai pithanotata o proedrevon tou Evropaikou Symbouliou.

Aionia i mnimi tis Evropaikis Enoseos paides.

Τετάρτη 10 Ιανουαρίου 2007

Πάει η γέφυρα που μας χώριζε [ε;]

Η γέφυρα έπεσε. Η γέφυρα πάει. Τώρα έπεσε μια γέφυρα που οδηγούσε στο άνοιγμα του οδοφράγματος και στην επανένωση [άρα να λυπηθούμε]; Έπεσε μια γέφυρα που ήταν επικοινωνιακό κόλπο ή του Ταλάτ ή του Στρατού ή και των δύο [άρα να χαρούμε]; Έπεσε μια γέφυρα που ήταν παράνομη έτσι κι αλλιώς άρα δεν θα έπρεπε να μας κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη;

Και αφού και στο κάτω-κάτω και Η Κατοχή Είναι Παράνομη, αν δεήσει τζαι φύει ο Τουρκικός Στρατός τότε ο περήφανος Ελληνικός [Κυπριακός, ένα και το αυτό...] Λαός δεν θα πρέπει να χαρεί αλλά να καταλάβει πως και τα σπίτια μας να μας δώσουν πίσω που λέει ο λόγος, αυτό δεν θα αποτελεί ουσιαστικό βήμα προς την επανένωση;

Δεν ρωτώ ειρωνικά, ρωτώ επειδή δεν κατάλαβα. Επειδή προφανώς η κυβέρνηση παίζει διπλωματικό παιχνίδι υψηλών κυβικών, που τζείνο που έπαιξε τζαι στην [Τουρκόφιλη] Φινλανδία. Εκεί αποδίδω την σύγχυση, όχι στην σύγχυση που δέρνει συμπολίτευση, αντιπολίτευση και όποιον τους ψηφίζει.

Σε άλλες [σχετικές] ειδήσεις, πήρε το μάτι μου κάτι στατιστικές ότι οι Τουρκοκύπριοι αποτελούν τώρα μειονότητα στα κατεχόμενα. Επειδή οι στατιστικές αυτές δεν είχαν πηγή [κάποιος είπε σε κάποιον, καλά] δεν θα πάρω κι όρκο αλλά δεν τις αποκλείω κιόλας. Κι αναρωτιέμαι εγώ: να μοιράζομαι αυτή τη πληροφορία με κόσμο μπας και φιλοτημηθούν να ξεκολλήσουν που το ιδεολόγημα «τζίνοι τζει, εμείς δα» πριν να μεν μείνει κανένας Κυπραίος «δα»; Ή να μουρρώσω λόγω του ότι οι Γαλάζιοι Λύκοι μας θα έβρουν ακόμα μια δικαιολογία να ακούν για λύση τζαι να παριστάνουν πως εκουφάναν;

Αλλά θα σας αφήσω με μια νότα αισιοδοξίας. Όταν με μια αγαπητή συνάδελφο επήαμε σε καφέ γνωστής κόρης [θετής, βιολογικής, θα σας γελάσω], ήρθαμε αντιμέτωποι για ίσως πρώτη φορά στα Κυπριακά δεδομένα με το σύστημα παραγγελίας «δώστε μας το όνομα σας για να σας φωνάξουμε να πιάετε την παραγγελία σας τζαι να το γράψουμε στην απόδειξη». [Αφού ο φραπές ή έστω ο λάττε είναι που είναι επιστήμη, ας του προσδώσουμε επιστημονική μεθοδολογία σκέφτηκε ο ξενικός εμπνευστής του συστήματος]. Αφ’ ενός λόγω της ανωριμότητας μας και αφ’ ετέρου για να αποδείξουμε ότι η κοινωνία μας είναι πιο ανεκτική από ότι θέλουν να την παρουσιάσουν οι Κατάπτυστοι Νενέκοι, παραγγείλαμε με πλασματικά ονόματα.

Δεν χρειάζεται πως στο άκουσμα πως η συνάδελφος λεγόταν Πανίκκος, το μόνο που είχε να πει ο barista [έτσι τους λένε στο Αμέρικα] ήταν «είσαι πολλά ωραία για Πανίκκος». Ούτε υστερισμοί που σέρβιρε τρανσεξουάλ ούτε τίποτα. Και φυσικά όταν συστήθηκα, σε άψογα Κυπριακά [γιατί όπως είπαμε, Ελληνικά δεν ξέρω], σαν Χασάν, ούτε άκουσα τίποτα για το 1453, ούτε ήρθαν Ελληνόψυχοι κουκουλοφόροι να μου δείξουν τις χαρές του Ελληνικού πνεύματος.

Για αυτό σας λέω- μεν ψαρώνετε που τις Κασσάνδρες. Όλα καλά στην Αγία Νήσο. Μεν πολλοσκέφτεστε για την γέφυρα γιατί εννά πάθετε τίποτε.

*ευχαριστούμε το λεξικό με ονοματεπώνυμο για την σωστή χρήση της φράσης μια και <ειρωνία mode> σύμφωνα με πρόσφατο επιστημονικό σύγγραμμα οι Κύπραιοι μπλογκάδες δεν ξέρουμε Ελληνικά

Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2007

Ενώ ρέμβαζε ειδήσεις...

Καλά, ο Σοφοκλής Σοφοκλέους προσπαθεί να γίνει γραφικότερος του Δώρου; Η κακόμοιρη παρουσιάστρια του κεντρικού δελτίου του Mega τόλμησε να ρωτήσει πώς βρέθηκε βόμβα μολότοφ στα γήπεδα αφού γίνεται αυστηρός έλεγχος και αντί να πάρει μια κάποια απάντηση άκουσε κάτι κουβέντες του αέρα για «μηδενική ανοχή» από εδώ και πέρα [φαντάζομαι μέχρι τώρα υπήρχε επίσημη ανοχή μέχρι ενός quota] και την ιστορία ενός νεαρού στα γήπεδα που κατέβασε το παντελόνι του μπροστά σε αστυνομικούς. Και ερώτησεν ο Υπουργός την παρουσιάστρια γεμάτος πόνο για την κατάντια της Άλλοτε Άσπιλης και Αμόλυντης Νεολαίας: «Είναι σωστή συμπεριφορά νεαρού να κατεβάζει το παντελόνι του;»

Τώρα τι να σας πούμε κύριε Υπουργέ; Εξαρτάται φαντάζομαι από την περίπτωση.

Πάντως ο Σοφοκλής θέλω-να-γίνω-Δώρος Σοφοκλεόυς ακόμα να ξεπεράσει [τουλάχιστον από ότι έχω δει] την απείρου κάλλους συσχέτιση της ληστείας σε κατάστημα της Λευκωσίας πριν από κάτι εβδομάδες στην… έλλειψη της οικογενειακής θαλπωρής. Και ότι χρειάζεται η αγκαλιά της μάνας για να καταπολεμήσει αυτά τα φαινόμενα. [Μανάδες, αν δείτε μαύρες κουκκούλες και άλλα τέτοια ύποπτα δίπλα στο πλέυστέσσιον του κανακάρη πάρτε τον μια αγκαλιά και θα του περάσει].

Α και μόλις άκουσα ο Χριστόφιας ελπίζει «με μεγαλύτερη φιλοδοξία η Αριστερά να προσφέρει ακόμα περισσότερα σε αυτό τον τόπο». Εσείς γραμματέας του ΑΚΕΛ δεν είστε; Την Αριστερά που την ήβρετε; Σύρνετε ένα «η νέα τάξη πραγμάτων φταίει» στα ΕΔΟΝόπουλα [που τζαι να κλάσετε εννά χειροκροτήσουν] τζαι εκαθαρίσατε;

Και τέλος ο Περδίκης αναρωτιέται τι θα έκανε ο Ταλάτ αν αύριο αρχίζαμε εμείς να ρίχνουμε τον τοίχο της Λήδρας. Δαμέ κύριε Περδίκη μου αναρωθκιούμαστε τι εννά εκάμμαμε εμείς αν εδιέλυε την γέφυρα ο Ταλάτ, για τα υπόλοιπα να ανησυχήσουμε μετά που εννά το λύσουμε το πρόβλημα;

Υ.γ.: Γιατί ακόμα δείχνουν τα δελτία ειδήσεων σκυλλιά, γατιά τζαι [σήμερα] χιμπαντζήδες που κάνουν skateboard; Ή χάμστερ που κάνουν γουόττερ σκι; Τζαι άτε τα κανάλια βρίσκουν την γεμωσιά τζαι χρησιμοποιούν την. Γιατί όμως εξακολουθεί να υπάρχει κόσμος που θεωρεί οτι να κάτσει ένα χάμστερ πάνω σε σκι τζαι να το τραβά στην θάλασσα εν καλή ιδέα; Το χάμστερ ερώτησε το;